Barako Series: CADENA DE AMOR, Ch. 06

PROVISO

Ang Cadena de Amor ay mga yugto sa buhay ng iba't ibang mga barako na pagtatagniin ng pagnanasa, pagpaparaya, at... pag-ibig. Nagsimula sa kuwento ng magkakaibigang sina Kanor, Dado, at Caloy, ito ay magsasanga at mamumulaklak ng samu't saring mga kuwento ng kalibugan sa buhay ng iba pang mga barako na may direkta o hindi-direktang kinalaman sa mga naunang mga tauhang nabanggit. Iikot ang kuwento, magkakaroon ng samu't saring rebelasyon, hanggang sa bandang huli'y muling magbabalik ang daloy ng kuwento sa mismong pinagmulan nito.

Ang kuwento pong ito ay pag-aari ni Ginoong A. Serrez. Ang mga ngalan ng mga tauhan, bagama't may kinalaman sa mga nakasalamuhang tao sa tunay na buhay ng may-akda, ay ginamit lamang para magkaroon ng kongkretong imahen at personalidad ang mga tauhan. Ito po ay isang fiction at ang mga sitwasyon at kaganapan sa pagitan ng mga tauhan ay walang kinalaman sa tunay na buhay ng mga taong nabanggit.

Ikaanim na Bahagi

Papasibol na Paghanga

by: Ginoong A. Serrez

“Pa, punta lang po muna ako sa mall...”

Tila naalimpungatan pa si Caloy sa lalim ng kanyang iniisip. Nakaupo siya noon sa terasa noong hapon na iyon ng Sabado, habang nakatutok ang mga mata sa kawalan. Nag-angat lang siya ng tingin upang sundan ang direksiyon ng pinagmulan ng tinig. Nakita niya ang nakangiting mukha ng anak. Parang noon lang niya naobserbahan ang magagandang features ng mukha ni Lars. Nakuha nito ang mga mata ng ina, gayundin ang ilong nitong matangos; ang mga kilay naman nito’t mga labi ay kuhang kuha sa kanya. Maganda ang naging resulta ng kombinasyon ng genes nila ni Anne... artistahin si Lars.

Magaling itong mamili ng isusuot na damit. Ang napili nito ngayong isuot ay isang kulay berdeng polo na fit sa kanyang katawan. Saka pa lang tila na-realize ni Caloy, binatang binata na ang anak niya!

“Pa?”

Tila nanumbalik buhat sa kawalan si Caloy... “Ha?” anas nito.

“Punta na po ako sa mall. Baka po naroon na ang mga kaklase ko,” paalam ni Lars.

Wala sa sariling napatingin sa orasan si Caloy.

“Alas singko y medya na anak, ano’ng gagawin niyo sa mall?” tanong ni Caloy, nguni’t tila wala naman sa loob.

Natawa si Lars bagay na ipinagtaka ng ama.

“Pa naman eh, masyadong malilimutin. Di ba napag-usapan na natin kahapon ito na kailangan naming panoorin ngayong Sabado itong bagong labas na pelikula at gagawa raw kami ng Reaction Paper para sa Social Science?” muling paliwanag ng binatilyo.

“Aaah...” kunwa’y naintindihan ni Caloy ang paliwanag ng anak subali’t sa totoo lang ay wala siyang natatandaang usapan nila ng anak... sa katunayan, wala siyang natatandaang nangyari sa buong linggong nakalipas kungdi ang kahihiyang nararamdaman niya sa tuwing maaalala niya ang ginawa niyang pagpatol sa tukso. Mapasa-trabaho o sa bahay - gulo ang konsentrasyon ni Caloy.

“Pa...” muli’y dinig ni Caloy dahilan upang mag-angat ulit siya ng tingin.

“Ano iyon?” tila wala pa rin sa sariling tanong ni Caloy.

“Mahuhuli na po ako sa usapan namin. Nakakahiya naman sa mga kaklase ko... ako ang pinakamalapit ang lugar, pagkatapos ay ako ang pinakahuli...” na sa mukha ni Lars ang pakiusap.

“Sige na...” pagpayag ng ama.

“Eh, wala pa po akong pera...”

“Hindi pa ba kita nabibigyan?”

“Pa naman... nangako ka sa akin kahapon na ngayon mo ako bibigyan bago ako umalis eh.”

“Sandali...”

Habang kumukuha siya ng pera’y tila nagkandabuhol buhol ang trapiko sa utak ni Caloy. Walang matinong pumapasok sa utak niya. Ni hindi niya alintana na dalawang lilimangdaanin ang inabot sa anak bagay na ikinatuwa ng binatilyo.

“Wow! Galante ka ngayon, ah! Salamat Pa...” anito bago nagmamadaling umalis.

Nakatanaw lamang na inihatid ni Caloy ang anak hanggang tuluyang makalabas ito ng pinto. Pagdaka’y tila inanod na naman ng alalahanin ang kanyang isipan at tuluyan na ngang napatitig na naman siya sa kawalan.

Ilang saglit lamang nang marinig niya ang pagtunog ng telepono. Nakaramdam ng pag-asam si Caloy kaya nagmamadaling napatayo ito upang sagutin ang tawag.

“H-Hello?” halos habol ni Caloy ang hininga sa pagsagot.

“Mahal...” tinig ni Anne.

“L-Love... saan ka?” nagtatakang tanong ni Caloy.

“Andito sa airport... kasama ko na sina Kuya Abner...”

Para na namang nabakante ang utak ni Caloy. Ni wala sa hinagap niya kung nasaan ang asawa at ngayo’y kasama pa nito ang kuya niya? Ano bang nangyayari?

“D-Dumating na sila?” ang nagawang maitanong ni Caloy, at sa ikalawang pagkakataon, wala siyang kamalay-malay.

“Kadarating lang Mahal... Punta lang daw kami saglit sa Duty Free, tapos diretso na kami pauwi diyan, ok?”

“S-Sige...” ang nagawa pang sagot ni Caloy. Sa ganitong pagkakataon, bagaman naguguluhan siya sa pangyayari, tila wala na rin siyang lakas na makipagdiskusyon sa asawa. Ni hindi niya alam kung may napag-usapan sila ni Anne, o kung anong oras umalis ang asawa nang araw na ito. Pakiramdam niya’y nawalan siya ng emosyon at tinakasan ng pang-unawa.

Litong-lito si Caloy... ang usapan nila ng anak... gayundin ang pag-alis ng asawa... tila ngayon lang nanunumbalik sa ala-ala niya ang mga napag-usapan ng mga nakaraang araw. Subali’t ang kanyang mga pag-sangayon ay para lamang hindi na humaba ang pakikipag-usap sa maski na kanino sa kanyang mga kasambahay. Nakakaramdam siya ng pangangapal ng mukha kapag nakikita niya ang mga inosenteng tingin ng asawa’t anak... lalo pang nakakaramdam siya ng hiya ngayong tila pinagtampuhan siya ng panahon.

May hinihintay siya - hinihintay niyang mag-ring ang telepono - at marinig man lang ang boses ng maski na kanino sa mga kaibigan niya; dili kaya ay makatanggap man lang siya ng pangungumusta sa text. Napa-paranoid siya sa mga pangyayari. Magkapitbahay lang sina Kanor at Dado at hindi niya alam kung ano ano ang napagkukuwentuhan ng mga ito. Baka napagkukuwentuhan na siya, sa isip-isip niya - at baka kaya hindi na siya tinatawagan o kinukumusta man lang ng mga ito ay dahil sa kanyang nagawang pangmomolestiya kay Dado.

Napabuntung-hinga na lamang siya bago napagpasyahang magligpit-ligpit at nang maituon niya ang atensiyon sa ibang bagay.

Ilang sandali ang nakalipas - sa mall, pinakapunas-punasan ni Dado ang pawis sa buong katawan at nagmamadaling ipinanglanggas ang alcohol sa sarili. Nang pakiramdam niya’y maayos na siya ay binuksan niya ang pinto at bahagya pang nagulat nang makitang may isang matandang lalaking nakaantabay at tila magsusukat din. May nabanaag siyang kakaiba sa tingin ng lalaking iyon, na tila ba inuuri siya - subali’t ipinagwalang bahala lang niya iyon at dumiretso na siya sa sales lady na nag-asikaso sa kanya kanina upang isauli ang mga di-nagustuhang mga damit -namili na lang siya ng dalawa na parehas ng sukat nguni’t magkaiba ng kulay at design, at iyon ang dinala niya sa cashier para bayaran.

Kasalukuyan siyang nagbabayad ng tumunog muli ang kanyang cellphone. Saka lang niya ulit naalala ang kanyang asawa na marahil ay naghihintay na. Tiningnan niya ang kanyang message inbox at nakitang tatlo na ang mga messages buhat kay Lucy.

“Dad, w8 kta s tpt ng Maxim’s. D2 n me s cshr bbyd n.”

“Dad, d2 n me Maxim’s. W8 kta d2 h? Buy lan me drnks s Jbee.”

“San k n dad? D k tksbk. D2 p rin me Maxim’s.”

Minabuti niyang sumagot na agad bago pa tuluyang mainip at makaramdam ng inis ang asawa.

“D2 n me cashr, byad polo. D ko dnig txt u knina. Kala ko di u pa tpos. Pnta me agd dyan pgktpos byad, ok.”

Habang daan ay panay ang text ni Dado kay Lucy. Papasakay na siya ng escalator upang umakyat sa floor kung saan naroon ang asawa nang makarinig siya ng tawag magbuhat sa likuran, “Ninong! Ninong Dado!”

Nilingon niya ito at nakilala agad ang inaanak, “Lars! Anong ginagawa mo rito?”

Sinabayan na siya ng inaanak na sumakay ng escalator, “May pinapapanood po sa aming movie at gawan daw po namin ng reaction paper.”

“Ganoon ba? Ang Daddy mo, nasaan?” tanong ni Dado, na tukso namang nang maalala si Caloy ay tila ba muli siyang nakaramdam ng libog. Hindi maubos-maisip ni Dado kung bakit tila init na init ang pakiramdam niya sa tuwing naaalala niya ang tagpong iyon.

“Nasa bahay po... walang pasok eh...” nakangiting sagot ng binatilyo.

Napansin agad ni Dado ang kaguwapuhan ni Lars lalo na sa pagkakangiti nito. Binatang binata na ang inaanak. Pati ang boses ay barakong barako na. Parang kailan lang, sanggol itong bininyagan sa altar, ngayo’y may manipis nang bigoteng tumutubo sa paligid ng mapupula nitong mga labi.

Sa kung anong dahilan ay inakbayan niya ang inaanak at sa pagkakaakbay ay di niya mapigilang maalala ang blow job ni Caloy... parang gusto tuloy niyang lamasin ang braso ni Lars habang nasa isipan niya ang walang patumanggang pagtsupa sa kanya ng ama nito.

“May kasama ka ba?” tanong muli ni Dado upang maging kaswal ang usapan, pilit iwinawaksi sa isipan ang kalibugan.

“Oo Ninong, mga kaklase ko po. Maghihintayan na lang daw po kami sa tapat ng sinehan.”

“Ah ganoon ba? Andoon na sa tapat ng Maxim’s ang Ninang Lucy mo... daan ka muna doon at nang mabati mo man lang siya.”

Tumango naman bilang pagtugon si Lars. Habang panay ang pangugumustahan nila’y parang may kung anong bumubulong sa kanya upang himas-himasin at piga-pigain ang braso at balikat ng inaanak, na inosenteng tinatanggap lang ng binatilyo.

Bumati ng halik sa pisngi ni Lucy ang inaanak kay Caloy nang makita siya nito na nakaabang sa tapat ng establisimento. Kaunting batian, kaunting kumustahan. Tuwang-tuwang nangungumusta ang babae sa binatilyo nang may lumapit na tatlong kabataang lalaki sa kanilang umpukan.

“Lars...” dinig nilang tawag ng isa sa mga kabataan na siyang dahilan upang mapalingon silang tatlo sa pinanggalingan niyaon. Napamulagat si Dado at tila namutla nang makilala ang isa sa mga kabataang lumapit - nakapula ito at nasa likuran lamang ng binatilyong tumawag kay Lars. Kapansin-pansin ang pungay ng mata ng binatilyo, at ang pagkakangisi nito sa kanya ay sadyang makahulugan... kilalang kilala ito ni Dado, sapagka’t ito ang binatilyong tsumupa at nagpakantot sa kanya sa puwet sa loob ng fitting room ilang minuto lang ang nakalilipas!

Hindi na naintindihan ni Dado kung ano ang mga sumunod na pinag-usapan ng mga binatilyo. Naalarma agad siya at pakiramdam niya’y kumabog ng husto ang puso niya. Namawis siya ng malamig at ngayon lang siya nakadama ng ibayong kaba, takot at pagkalito. Pati ang kulay sa mukha niya’y tila naglaho.

“Oo nga po pala, mga kaklase ko po... si Daniel, si Justin, si Vince...” pagpapakilala ni Lars sa mga kasama, itinuro una ang tumawag sa kanya, sumunod ang binatilyong nakapula, at ang huli ay ang nasa pinakakaliwa.

Nang mag-abot ng kamay si Lucy sa mga kabataan ay napilitan na rin siyang mag-abot ng kamay. Una niyang kinamayan si Daniel, bago si Vince, at ang huli’y si Justin - na nang abutin ang kamay niya’y pilyong piniga nito ng mariin ang kamay niya saka dinutdot ng hintuturo nito ang gitna ng kanyang palad. Muntik nang hatakin ni Dado ang kamay niya dahil sa kiliti ng ginawa sa kanya ng binatilyo. Pinandilatan niya ito na ikinangiti pang lalo ng binatilyo subali’t hindi makaimik si Dado dahil nawi-weirdo-han siya sa sitwasyon. Pinilit na lang niyang magpakakaswal upang hindi makahalata si Lucy.

Nakahinga lang siya ng maluwag nang magpaalam na ang mga kabataan na may pupuntahan lang saglit at maglakad ang mga ito papalayo. Inihatid niya ang mga ito ng tanaw nguni’t bago tuluyang mawala ang mga ito sa kaniyang paningin ay lumingon si Justin at kumaway na parang nakakaloko. Dali-dali niyang tiningnan agad si Lucy na buti na lang at may kinakalikot sa bag nang mga sandaling iyon. Tiningnan niya ulit ang direksiyon ng mga kabataan at nakita niya na tatawa-tawa pa si Justin bago tumalikod.

“Tang-inang batang iyon, a... may balak pa yata akong ibuko sa asawa ko...” bulong ni Dado sa sarili bago bumuntung-hinga.

“Okay ka lang ba Dad?” ang narinig niyang tanong buhat sa kanyang asawa, marahil ay narinig ang malalim niyang paghinga.

“H-ha? Ah- okay lang... n-nanibago l-lang siguro ako sa init tapos biglang lamig... punta na tayo sa takilya at tingnan natin kung ano’ng puwedeng panoorin...” yakag niya agad sa asawa bago pa nito mapansin ang hitsura niyang kulay papel at ngayon pa lang muling nagkakakulay.

“Binatang-binata na ang inaanak mo, Dad...” bulong ni Lucy kay Dado matapos itong umangkla sa braso ng lalaki at nagsimulang maglakad.

“O-Oo nga... uh-urm..” sagot ni Dado, muntik pang pumiyok nang maramdaman na tila may bumara sa kanyang lalamunan.

“Pero mukhang inosente pa ang mga batang iyon... nakakatuwa silang tingnan, parang wala pang mga kamuwang-muwang sa mundo...” kumento ni Lucy.

Hindi naiwasan ni Dado ang mapangisi sa kumento ni Lucy. Naisip niya si Justin at ang pagtsupa at pagpapakantot nito sa puwet sa kanya. “Inosente pa ba iyon?” rumehistro sa utak niya at napailing sa isiping sa edad ni Justin na marahil ay 16 o 17 ay napakagaling na nitong gumiling habang kinakantot niya ito patalikod. Parang sanay na rin itong mag-muscle control kaya halos higupin ng puwit nito ang burat niya.

Damang dama niya ang sensation at init considering may condom pa siya nang lagay na iyon!

“Hmmm... may nakakatawa ba sa nasabi ko?”

Kinabig ni Dado si Lucy bago hinalikan sa noo at bumulong ng, “Wala beh... may naisip lang akong nakakatawa...”

Sa di sinasadyang pagkakataon ay biglang pumasok sa isip niya si Lars. “Si Lars din kaya? Magaling din kaya sa kantutan ang inaanak ko? Sabagay, magaling ang performance ni Pareng Kanor... at saka ‘birds of the same feather daw, fuck together!’ Mukhang malilibog ang mga kaibigan niya eh... lalo na si Justin!” napangisi ulit si Dado sa kalokohang naisip.

Saka pa muling idinagdag niya sa isipan, “Putsa, jackpot ako ‘pag nagpakantot sa akin ang inaanak ko!”

Sa kabilang dako, panay ang kantiyawan at masayang kuwentuhan ng mga kabataan.

“Astig ng Ninong mo Lars... maporma... guwapo pa... sarap maging daddy...” ani Vince, maluwag ang pagkakangiti na tila ba nanunudyo.

Ngumiti lamang si Lars subali’t hindi kumibo. Inaamin niya sa sarili ang katotohanang binigkas ng kaibigan.

“Ano’ng trabaho ng Ninong mo Lars?” inosenteng tanong naman ni Daniel.

“Pulis,” matipid na sagot ng binatilyong tinanong saka muling ngumiti, sa ala-ala ang nakangiting mukha ng kanyang Ninong at ang paghimas-himas nito sa kanyang balikat kanina lamang na nagbigay sa kanya ng ibayong kiliti at saya. Magaang ang kanyang pakiramdam ng mga sumandaling iyon lalo pa’t inirerespeto niya at pinagpapahalagahan ang ninong.

“Pasensiya ka na, Lars, ha? Di naman namin alam na Ninong mo pala iyon. Ang lakas naman kasi ng dating, eh...” tila nananantiyang pasubali ni Daniel.

“Bakit naman? Ala naman sigurong problema dun...” ani Lars, tila nakadama ng pride sa isiping ang mga kasama niya ngayon ay tila ba pinagpapantasyahan ang nakatatandang lalaking kanina lamang ay nakaakbay sa kanya.

“Promise, kung alam naming Ninong mo iyon, ‘di namin idadamay sa mga trip-trip namin... Ang lakas kasi ng dating. Pagpasok na pagpasok pa lang ng mall, napansin agad namin habang nakatambay kami sa hagdan. Kaya kahit na kasama ang Ninang mo, sinundan namin... ibang klase ang dating... lakas ng appeal...” pasok ni Justin na nakangisi ng makahulugan.

“Ganun ba?” tuluyan na ngang lumuwang ang pagkakangiti ni Lars sa narinig, “’Sus... ala namang problema iyon...” sagot ni Lars na nagdiin ng assurance.

Matagal na rin niyang kakilala ang mga kaklase - sapat na para malaman niyang ang mga ito ay liberated “bi’s” at kahit menor de edad pa lang ay marami nang mga karanasan sa laman.

Kung ang pag-uusapan ay ekperiyensang seksuwal, birhen pa si Lars. Subali’t di man niya maamin ay batid niya sa sariling may damdamin din siyang kakaiba na gaya ng mga kabataang kasama niya ngayon. Iyon nga rin marahil ang napi-pinpoint niyang dahilan kung bakit enjoy siya sa company ng mga ito. Madalas nga lamang siyang na-a-out of place sa mga usapan ng mga ito dahil mas matagal nang magkakasama ang mga ito at dahil na rin talagang open na ang mga ito sa isa’t isa kaya likas na ang mga kabastusan sa bibig ng mga ito, lalong lalo na si Justin.

Si Justin ang maituturing niyang pinakabihasa sa mga kaklase dahil katorse pa lamang ito nang mabuksan ang kaisipan sa kamunduhan. Sa kuwento nito’y tiyuhin nito ang nagparanas sa kanya ng unang “sarap” at “dumonselya” sa kanya. Ilang panahon din siyang naging parausan ng tiyuhin. Kaya nang umuwi ang mga ito sa Davao, saka pa lamang siya nakasubok ng “ibang putahe...” hanggang sa maragdagan ang listahan ng mga ito.

Si Vince ay nakasubok na rin, at ang kuwento nito’y naganap iyon sa pagitan niya at ng kanilang kapitbahay na mas may edad sa kanya. Ipinasuso raw nito ang burat sa kanya isang gabi ilang buwan pa lamang ang nakalilipas, nguni’t isang beses pa lamang naman daw at hindi pa nauulit.

Si Daniel naman ay nagpapahayag pa lang ng matinding paghanga sa mga lalaki subali’t sa pagkakaalam ni Lars ay wala pa rin itong karanasan. Naikukuwento lamang nito ang mga crushes niyang mga may edad, at isa pa nga raw sa mga matinding pinagpapantasyahan niya’y ang kapitbahay nilang FX driver na naging matalik na  kaibigan ng kanyang ama.

“Sigurado ka?” pukaw na tanong ni Daniel sa kanyang gunita matapos makita ang inosente at walang muwang niyang mukha.

“Walang problema sa akin guys,” dagdag ni Lars, “kung iyan ba ang makakapagpaligaya sa inyo, bakit naman kailangang ma-hassle ako.”

Nagkatinginan ang tatlo. Ang isa’y nakakunot ang noo at ang dalawa’y may pag-aalala.

Namulsa si Justin at kinapa-kapa ang condom na naglalaman ng tamod ng Ninong ni Lars. Napangisi ito habang ibinubulong ng kanyang isipan ang, “kung alam mo lang, Lars... sobrang sarap kumantot ng Ninong mo... nanghahapdi pa nga ng bahagya butas ng puwit ko dahil inararo niya ako ng kadyot, eh... at ang tamod niya dito sa condom, fresh na fresh pa...”

“Sige guys, akin na ang mga pera niyo at bibili na ako ng ticket sa takilya habang wala pang mahabang pila.”

Pagkakuha ng kani-kaniyang pambayad sa tatlong kasama ay tinungo na ni Lars ang tiketan upang bumili ng apat na ticket.