Barako Novel: Pagkamulat 107

PAGKAMULAT
Ikapitong Yugto
by: Ginoong A. Serrez

"Saan ka nanggaling? Bakit ngayon ka lang umuwi? Kanina pa nag-aalala sina mommy at daddy sa iyo, ah!"

Sunud-sunod ang mga tanong na parang imbestigador, galit at nag-aalalang tanong ni Kuya Kasey. Ito ang sumalubong sa akin, at nang malaman niyang ako ang nag-doorbell at pinagbuksan ng gate ni Tinay, isa sa mga household help na galing pa sa Mindanao, ito ang unang lumabas upang pagsabihan ako. Parang nanigas ang dila ko at hindi agad masagot ang mga tanong niya. Ngayon ko lang kasi ito nakitang nagalit at nagtaas ng tono sa akin.

"Baka naman nag-practice ng basketball... natural lang iyon. Varsity iyan, eh." pakiramdam ko'y ipinagtatanggol ako ng tinig na iyon sa may pinto. Ikinagulat ko nang malamang si Kuya Kevin iyon, gayong hindi naman ito madalas makisali sa mga usapan. "At saka, hindi ba't championship na nila sa susunod na linggo? Tiyak na bakbakan ang practice nila niyan..."

Lumingon si Kuya Kasey sa nagsalita. Halatang inis at para bang sinasabi nitong huwag kang sumabad.

"O, bakit ka ganyan makatingin sa akin? Bakit hindi mo muna tanungin si Andrew ng maayos? Hindi iyong susugod ka na lang agad na akala mo'y lalamunin mo kausap mo," para pang nang-aasar na tanong ni Kuya Kevin. Adding fuel to the fire. "Noong isang buwan pa lang, nagpaalam na siya na baka abutin siya ng gabi sa mga practices kina mommy. Kaharap pa nga tayong lahat sa hapag-kainan, di ba?"

"K-kahit na..." bumaba ng ilang level ang tono ni Kuya Kasey, na parang ngayon lang naalala iyon at tila nakakita ng katwiran sa sinasabi ni Kuya Kevin. Lumingon ito sa lugar ko, at kunot-noong nagtanong, "ni hindi ka man lang nakaalalang tumawag."

Nakabawi na ako sa pagkagulat, at dahil sa pangangatwiranan ni Kuya Kevin, bagaman pinagpapawisan ako ng malapot sa halu-halong emosyon at kaba, nakahanap na ako ng alibi. "Nag-meeting pa kasi kami pagkatapos kuya. Hindi ko naman alam na gagabihin kami ng husto..."

"Now kids, give Andrew a break. Pagod iyan, for sure... Inimbita niyo muna sanang kumain..." si Tita Mariana iyon, malumanay at maingat na nagsasalita na tila na-sense ang tension sa kinaroroonan namin, "come, young man... you're just in time for dinner. Kadarating lang din namin ng daddy mo. Magbihis ka na, you look like a mess. Then, saluhan mo na kami." Ngumiti ito sa akin dahilan upang lumuwag ang kalooban ko.

Pagtalikod ni Tita Mariana ay walang-imik na pumasok si Kuya Kasey. Halatang nag-iinit ang ulo. Tatalikod na rin sana si Kuya Kevin pero pabulong ko itong tinawag, "Kuya Kevin..."

Lumingon ito, pormal... Tipong mangingimi kang kausapin. "Why?"

Ngumiti ako, at saka nahihiyang nagsabi nang, "T-thanks." Bahagya lang niyang ipinisig ang ulo habang nakataas ang dalawang kilay at saka ako tinalikuran at diretso nang pumasok. Kung ano man ang ibig niyang sabihin, hindi ko alam. Very typical of him to have a so-what-don't-care attitude. Pero hindi ako nanghinayang sa pagpapasalamat sa kaniya. Matagal ko nang natanggap ang attitude niyang iyon. Normal lang kung baga. Besides, he saved my butt from burning big time!

Palibhasa'y na-memorize ko na ang ikakatwiran ko kasabay ng mga apologies, tanggap agad ng mga maunawain kong mga magulang. Hindi naman sila nagalit. Tahimik lang si Kuya Kasey na ngayo'y nakaupo sa harap ko, parang hindi kuntento sa mga paliwanag ko. Panaka-nakang tumitingin sa akin na pilit kong ini-ignore. Si Kuya Keith naman ay panay ang kuwento tungkol sa crush niyang cheerleader, na dahilan kung bakit ngayo'y tinutukso siya ng parents namin. Si Kuya Kevin, gaya ng dati, tahimik at kuntento nang nakatingin sa kinakain. At gaya din ng dati, gagabihin na naman si Kuya Kyle dahil may taping sila ngayon.

Alas-onse y media na pala. Napakabilis na lumipas ng oras. Naka-ilang pages na rin pala ako ng notebook sa kaka-solve ng mga exercise problems namin sa Geometry at Chemistry. Kanina pa nakabukas ang computer ko pero walang pumapasok sa isip ko para gawing editorial. Meron na akong mga special tidbits pero kahit isang salita man lang para sa editorial ko'y wala.

Saka ko lang napansin na hindi ako 'dinalaw' ni Kuya Keith ngayon. Magbuhat nang maglabing-tatlong taon ako, nabawasan na ang madalas na pagdalaw nito sa akin. Naintindihan ko rin kalaunan na may sarili na rin itong pangangailangan, and he needs more privacy. Naintindihan ko lang iyon nang patago kong maging girlfriend si Gina, at the age of fourteen, freshman pa lang ako noon sa St. Benedictine. Magandang babae si Gina subali't fourth year na ito at matanda sa akin ng dalawang taon. Matagal din akong na-hook sa kaniya. Agresibo ito.

Nanonood kami noon ng sine ng walang anu-ano'y dinukot niya ang harapan ko. Napatingin ako sa kaniya, ninenerbiyos. Nakatingin lang ito sa akin, pilya ang pagkakangiti. Hindi ako nakatanggi ng buksan niya ang zipper ng pantalon ko at laruin ang pagkalalaki ko. Palibhasa'y basal pa ako sa ganitong eksperiensiya, madali akong nadala ng emosyon. Weird nga lang, kasi nanggigigil akong halikan siya noon sa labi, subali't pinigilan niya ako't pabayaan ko lang daw siya. I-focus ko lang daw ang mind ko sa pinanonood ko. Pero siya pa ang bumuhat ng kanan kong kamay, ipinulupot sa leeg niya at saka iginiya ang kamay ko upang lamasin ang kanyang kanang suso.

First time, first experience, first memorable place... Hindi nagtagal ay pumulandit sa nakasahod niyang palad ang katas ko. Matapos ang lahat, nakita kong inamoy-amoy ni Gina ang kamay kung saan naroon ang adolescent juice ko. May dala itong white towel at iyon ang ginamit niyang pamunas sa mess na resulta afterwards. After that incident, naging regular na sa amin ang ganoong practice hanggang gumradweyt siya.

Na-depressed ako nang mawala si Gina sa buhay ko. Para ma-overcome ang depression, nag-try akong i-divert ko sa iba ang atensiyon ko. Hence, nag-tryout ako sa varsity team at palibhasa'y matangkad, matatag at madaling matuto, isa ako sa mga nakuha sa team - small forward.

Nagkaroon ako ng mga flings after Gina. Maraming nagkakagusto sa akin dahil sa tangkad ko't porma. Maraming nagsasabi na may hitsura daw ako although I have to admit na matagal din bago ko natanggap sa sarili ko ang mga papuring iyon. Mayroon kasi akong inferiority complex kaya kadalasan ay medyo naaalangan akong may pumupuri sa akin, when it comes to my looks. Hindi ako sanay mapuri lalo pagdating sa hitsura. Marami akong insecurities lalo't ampon lamang ako at ang mga kasama ko sa bahay ay tila ba pinagpala sa ganda ng mga kutis at pangangatawan.

Pero hindi nagtagal lahat ng naging flings ko. Hinahanap ko pa rin ang ginagawang pagpapaligaya sa akin ng una kong nobya. I never really enjoyed masturbating alone. Hindi kasi ako nakukuntento pagkatapos at lagi akong nakakaramdam ng guilt pagkatapos kong makaraos. Damang-dama ko rin ang pagkapata ng kanan kong braso at balikat pagkatapos. I just don't feel satisfied at all.

Naisip ko tuloy, bakit parang ang mga experiences ko these last two days had brought me feeling captivated and willing? Most of all, hindi matindi ang nararamdaman kong guilt, at kung mayroon man, natatalo ito ng satisfaction at parang may fulfilment. Mahilig ako sa adventure, mga bagong eksperimentasyon. Is this still a part of an adventurous will?

Muli tuloy bumalik ang ala-ala ng ginawa sa akin ni Tatay Ben. Somehow, naalala ko si Gina noong sinasalsal ako ng may katandaang lalaki. Ang kaibahan nga lang, mas intense ang ginawa ng Head Utility sa akin, involving my nipples para ma-reach ko ang orgasm. Bago ang eksperiyensang iyon at inaamin kong nagustuhan ko.

Naramdaman ko tuloy ang muling pagpitik ng titi ko sa kaliwang hita. Naka-boxer shorts lamang ako at walang pang-itaas. Maalinsangan kasi ang panahon. Nang kumiskis ang ulo ng titi ko sa mainit na balat ng aking hita, nakaramdam ako ng kiliti causing a prominent tent. Nangiti pa ako habang tinitingnan ko ang pagkakabukol niyon.

Binuksan ko ang butones ng pee hole ng boxers ko upang pagmasdan ang kalamnan kong pinipintigan ng buhay. At sumagi sa isip ko, first time in my life, nakapagpalabas ako ng dalawang beses sa isang araw. Para pa ngang gusto kong may papangatlo ngayon dahil ang titi ko'y tila ayaw lumambot. Malugod ko sanang bibigyan ng pansin ito pero nakarinig ako ng limang katok sa pinto ng kuwarto ko.

Ang unang pumasok sa isip ko'y si Kuya Keith kung kaya nataranta akong isinilid sa panloob ko ang matigas kong kalamnan at inipit ko sa garter para hindi bumukol. Hinatak ko ang isang tuwalya sa mesa at itinapis ko ito sa sarili, magkukunwa akong maliligo. Umulit ang katok...

"Andiyan na," wika ko bago ko tinakbo ang pinto upang buksan ito. "Akala ko, hindi ka pupun..." ang sasabihin ko sana'y patungkol kay Kuya Keith subali't nang buksan ko ang pinto'y ang bulto ni Kuya Kasey ang tumambad.

Nag-panic ako, at alam kong naramdaman ito ng kaharap ko dahil napasinghap pa ako sa pagkabigla. Never pa itong kumatok sa pinto ng kuwarto ko... at ano naman ang magiging business niya sa akin? Nakaramdam ako ng kaba, at napansin kong may katiting na antisipasyong kahalo ang damdaming iyon nang sumagi sa isipan ko ang ginawa niya sa akin kaninang madaling-araw... na in-turn, kung tutuusin ay masasabing ginawa ko naman as an act of indirect vengeance, kay Tatay Ben.

"I was wondering if I could talk to you... please?" nakikita ko sa hitsura ng mukha ni Kuya Kasey na balisa ito at nakakita ako ng advantage sa sitwasyon. Saka ko lang napansin na bagong paligo ito dahil basa pa ang buhok nitong gulo-gulo pa, suot nito ay puting cotton shirt at pyjama pants. Lalong tumingkad ang kutis nito sa suot at mas naging obvious ang mamula-mulang mga pisngi't taynga, na para bang nahihiya. Magkasugpong ang mga daliri ng dalawang balbuning kamay sa harap ng kaniyang dibdib na tila ba nagdarasal.

Nakaramdam ako ng lakas ng loob... ng tapang. Subali't bagaman tila may bumubulong sa aking isipan na laruin ang sitwasyon to my advantage, naduduwag ako. I smell fear in him, yet deep inside, takot din ako... mas lamang na takot. Natalo ako ng emosyon ko, yumuko ako, aktong isasara ang pinto subali't pinigilan niya ang tuluyang pagsara nito sa pamamagitan ng pagtulak sa katawan ng pinto.

"Andrew, p-please... let's talk. We need to talk..." maririin ang bawat kataga subali't pabulong, halatang ayaw iparinig sa iba ang sinasabi.

Tumingin ako sa kaniya, kunot ang noo. Aktong nagtitimpi, pero dama ko sa sarili kong hindi naman talaga ako nagagalit. Pabalang ang pagsagot ko, "what's there to talk about?"

Naumid siya, nakatitig sa mga mata ko ang namimilog at nagsusumamo niyang mga mata. Kapagdaka'y bumulong ito, tila hindi bumubuka ang maninipis na mga labi subali't malinaw sa pandinig ko ang bantulot niyang sagot, "a-about... a-about last night..."

Huminga ako ng malalim, tila naghahanap ng isasagot subali't awtomatikong bumuka ang bibig ko at nakapagsabing, "it's actually early dawn this day..." sarcastic correction.

"Drew, please... let me come in. Pakinggan mo muna sana ako and please don't judge me. Alam ko, dama ko, iniiwasan mo ako, hinuhusgahan... but if you could just let me explain..."

"Look, I am sixteen and you're twenty-four. I am a minor and you're an adult. You're even an older brother to me. See the picture? What reason do you think could explain what you've done to me? And to yourself?" nangibabaw ang pagiging self-righteous ko at medyo tumataas ang tinig ko sa bawat salitang lumalabas sa bibig ko.

"C-calm down... please, Drew... calm down!" pabulong na nakikiusap ang tinig nito sabay tulak sa pinto, pumasok at sa isang iglap ay tila manikin akong pinuluputan ng kamay... inakap niya ako ng mahigpit sa pagnanais na mapakalma ako.

Natahimik ako, hindi nakaimik sa pagkabigla dahil sa ginawa niya. Isang tuod na nakatayo, walang damdamin pero deep inside, may tila nag-aaklas na sari-saring damdaming lumulunod at nagpapalito sa akin. 

Naramdaman ko ang pagyugyog ng mga balikat nito. Umiiyak si Kuya Kasey? Hindi ko alam kung bakit. Pinilit kong magpakabato, but the sight of this complete man giving his ego up to cry in front of me is melting me down.

"There's no need for this drama, Kuya," ilang sandali ang nakalipas kalmado na ang tinig ko, "It already happened and we cannot change what's done."

Humihikbi pa si Kuya, pinakawalan ako. Ini-lock niya ang pinto sa likuran. Nang humarap siya sa aki'y nasorpresa ako ng dakmain niya ng dalawa niyang kamay ang magkabila kong braso at paos itong nagsalita, "I-I know... I did it to you... but no matter how people see it, I am not sorry for what I did. I was just being drawn by my emotion. I didn't do it for fun, or for the adventure of it. I didn't even do it because I liked doing it to everybody... I just did it to you in particular and to nobody else... do you get me?"

That explanation made everything worse. Imbes na nagku-cool down na ako'y muling nagpanting ang taynga ko.

Naramdaman ni Kuya Kasey iyon kaya pinangunahan niya ako. "Hear me out... please... hear me out. I know it'll sound bad... even perverted. But I did it to you alone because I saw something in you that made me think you'll like it, too. Just tell me that's not true and I'll go."

"That's horrible! I can't believe this! I can't believe I am hearing this shit from you, Kuya Kasey. Edukado ka pa naman..." bagaman alam kong may katotohanan ang sinasabi niya, defensive ako at pinapalis ko ang dalawang kamay niyang mariing nakasakmal sa magkabilang braso ko. The truth is most of the time painful.

"Look into my eyes and tell me you didn't like what you saw... I need for myself to hear it from you right here, right now. Whatever crap answer you give me, tatanggapin ko, and I'll forget everything. If you opt not to talk to me for life, it's your choice..."

"You don't make any sense, Kuya Kasey. Even if it seemed that I have the tendency to like it, it's none of your damn business. You don't have any right to just decide what you want to do to me just because you saw that "something" in me. You're not a psychic, you can't read my mind... and if you think you are, you certainly could have known how I despise you for doing that perverted thing to me." nanggigigil na ako at pakiramdam ko'y sasabog ang ulo ko, at naramdaman kong pumapatak na rin pala ang mga luha ko.

Natigagal si Kuya Kasey sa mga sinabi ko. Nanlambot. "Y-you... y-you despise me?"

Dala ng emosyon, nandidilat at buong panggigigil kong ipinagpatuloy ang mga sinasabi ko, "Yes! Yes, I despise you... from your skin to your core! Pakiramdam ko kanina, masahol pa ako sa baboy... awang-awa ako sa sarili ko. You didn't even try to console me afterwards, or say sorry for what you've done. You treated me like a rag to wipe your dirt and then, just dump me. Ampon lang ako, Kuya Kasey, but that's not reason enough para ituring mo akong literal na basahan!" sumagana ang patak ng mga luha ko...

Lito si Kuya Kasey. Bumagsak ang mga balikat nito kasama ng dalawang kamay. Tinalikuran ko siya't padapa akong tumalon sa kama ko. Ibinaon ko sa unan ang mukha ko bago ako humiyaw, paraan ko upang ibuhos ang lahat ng sama ko ng loob.

Naramdaman ko ang paglapit ni Kuya Kasey at ang pag-upo nito sa gilid ng kama ko. "I-I don't know w-what to say... I guess I've done t-terribly wrong."

"Don't wait for me to confirm that," muffled ang mga sinasabi ko dahil sa unan pero alam kong naiintindihan niya, "just leave me alone!"

Maya-maya, naramdaman ko ang pag-angat ng kutson at lumakad palayo si Kuya Kasey. Bago siya tuluyang lumabas sa pinto ay narinig ko siyang bumuntong-hininga at nagsabing, "I'm so sorry..." bago tuluyang lumabas at isinara ang pinto...

Basing from the way he'd spoken those words, damang-dama ko ang malalim na kahulugan ng mga katagang iyon sa kalooban ko... para tuloy nakaramdam ako ng pagsisisi sa mga sinabi ko sa kaniya... at satisfaction for hearing him say the magic word... "sorry." Hindi ko na namalayang nakatulog ako.

Mag-a-alas singko ng umaga, nagising akong tila nababad sa yelo ang buo kong katawan. Nanginginig ako sa lamig kaya bumangon ako't isinuot ang mga padyama ko. Nananakit ang buo kong katawan at hirap akong kumilos at pakiwari ko'y napakainit ng balat ko gayong ginaw na ginaw naman ako. Muli akong bumalik sa kama ko at saka nagtalukbong. Suddenly, a total blackout.