Barako Novel: Pagkamulat 103

PAGKAMULAT
Ikatlong Yugto
by: Ginoong A. Serrez

"Hoy, Andres, gising na! Bumangon ka na diyan!"

Si Kuya Keith iyon at Andres ang tawag niya sa akin kapag naglalambing o nagbibiro. Hinampas-hampas pa ako ng unan upang magising. Nakatulog din pala ako, after all, makatapos akong manubigan kaninang alas singko kinse.

Bahagya akong kumilos, ibinaling ang tingin ko sa kaniya at bahagyang iniangat ang ulo. "Ano'ng oras na ba?" wika ko, pagak na paos ang aking tinig.

Natigilan si Kuya Keith. "Nanlalalim ang mga mata mo. Parang namamaga... maysakit ka ba?"

Pinilit kong ngumiti, nais kong itago sa sarili ang pagkabalisa. "Hindi ako dalawin ng antok kagabi," dahilan ko, kasabay niyon ay bumalik sa gunita ko ang nangyari kagabi... Nangyari nga ba o isa lamang panaginip na dala ng aking pagod at pag-iisip?

"Umiyak ka yata, eh," anito na bagaman may halong biro ang binanggit ay may pag-aalala rin sa tono nito.

Ngumiti lamang ako. Mas mabuti pang manahimik na lang ako kaysa humaba ang usapan. Nagtangka akong bumangon pero pinigilan ako ni Kuya Keith, "kung di mo kaya, sabihin ko kay Mommy na may sakit ka, pagpapahingahin ka noon."

"Gustuhin ko mang magpahinga, kuya, exam week namin ngayon. Hindi ako puwedeng um-absent. Kaya ko naman ang sarili ko, don't worry."

"Sure ka?" tanong niya. Halatang hindi naniniwala. Tumango lamang ako nang nakangiti, bagaman nararamdaman ko rin ang panunuyo ng lalamunan ko at ang pamimigat ng ulo. "Siya, sige... dalian mo nang maligo nang makakain ka pa bago umalis. Alas sais y medya na. Nagprisinta si Kuya Kasey, ihahatid daw niya tayo sa school, okay?"

Pagtalikod ni Kuya Keith ay para akong natulala. Usually, si Tita Mariana o dili kaya'y si Uncle Frank ang naghahatid sa amin. Madaraanan kasi nila ang pinakamalaking private school na iyon sa sentro, bago nila ihahatid si Kuya Keith sa De La Salle, sa may Katipunan. Sa Quezon City kasi ang mga businesses nila, ang flower shop at boutique ng kilalang brand ng damit ni Tita Mariana ay nasa Ever Gotesco Commonwealth, at ang kompanya naman ni Uncle Frank ay naroon din sa area na iyon.

Ngayon lang nagprisinta si Kuya Kasey na maghatid sa amin dahil kalimitan ay nagmamadali itong pumasok sa trabaho gamit ang iniregalo ni Uncle Frank sa kaniyang Honda Civic the moment na natanggap siya sa kumpanyang inaaplayan. Besides, mapapalayo ito ng daan dahil sa Manila pa ang kumpanyang pinapasukan nito.

Muli tuloy nagbalik sa ala-ala ko ang pangyayari kagabi. Has it something to do with it? Ipinisig ko ang ulo ko't pinaglabanan ang ala-alang iyon. Bumangon ako, nag-inat, at pinilit kong isiping isa lamang iyong panaginip. Nguni't sa pagharap ko sa salamin, napansin ko ang mangilan-ngilang bakas ng natuyong katas sa kuwelyo ng padyama ko at ilang spots sa parteng dibdib nito. Hinubad ko tuloy ito pasalyang itinapon sa laundry basket. Parang nakadama ako ng pagkauyam.

Papasok na sana ako ng banyo pero ilang saglit lamang, tinitigan kong muli ang pang-itaas na padyama ko at dinampot. Parang wala ako sa sarili nang hanapin ko ang mga stains ng tamod ni Kuya Kasey, saka ko iyon sinamyo. Maanta-anta ang amoy, pero inaamin kong nagustuhan ko. Barakong-barako kasi. Lalaking-lalaki.

Muling nagbalik sa ala-ala ko in slow motion kung paano tumalsik padapo sa pisngi ko ang mainit na katas ng aking panganay na "kapatid," kung paano ako napapikit pero wala namang nagawa habang ibinubudbod niya sa akin at sa kaniyang sarili ang kaniyang mainit na tamod.

Ang ala-alang iyon ang tila gumising sa akin patungo sa realidad at sa pagdilat ko, itinapon kong muli pabalik sa laundry basket ang padyama ko, at nagmamadaling naligo. Kumakabog ang dibdib ko at muli'y naguluhan. Ano bang nangyayari sa akin at bakit ba ako nagkakaganito? Nagpasya akong maligo ng maligamgam na tubig upang mabawasan ang pamimigat ng katawan ko.

Nakaupo na kaming dalawa ni Kuya Keith sa hapag nang pumaroon si Tita Mariana. "Alas nuwebe daw ang pasok ng Kuya Kasey niyo sa trabaho," panimula nito bagaman walang nagtatanong sa amin, "kapo-promote lang niya as Senior Supervisor doon sa kompanya niyang pinapasukan nung isang linggo kaya nagbago ang schedule niya."

"Aba, big time na pala si kuya!" sagot ni Kuya Keith, natutuwa sa balita ng kaniyang ina, "Pa-humble effect pa siya. Ni hindi man lang tayo inaya upang mag-celebrate..."

"Ano'ng plano niyo, mommy," sabad ko. For four years now, magsimula nang gawing legal ang adoption sa akin, asiwa pa rin akong tawagin siya ng ganoon, at madalas ay nag-i-slip up pa rin ako at natatawag siyang Tita Mariana. Tuloy ngayon, ngumiti siya ng matamis. Natutuwa siya kapag mommy ang itinatawag ko sa kaniya, para bang gustong-gusto niya iyong marinig buhat sa akin.

"Nag-treat na siya sa kasamahan niya sa trabaho, pero plano niyang pakainin dito sa bahay ang mga big bosses niya sa Sabado. As for me, gustuhin ko mang i-celebrate iyon, it's still his call. Alam niyo namang adult na ang kuya niyo. Dapat pa nga, i-celebrate niya ang success niyang iyon with someone special to him..." patuloy ni Tita Mariana, nakatapos na itong maghapag ng kakainin sa mesa at nagsimulang saluhan kami.

Natigilan ako dahil parang may sumuntok sa dibdib ko. Buti na lang at walang laman ang bibig ko, kung hindi'y mabubulunan ako sa tinuran ng aking tiyahin. "Bakit, 'my, may girlfriend na ba si Kuya Kasey?" tanong ko, pilit na binago ang reaksiyon ng mukha ko.

"Si kuya pa? Sa dami nang ipinakilala noong girlfriends kay mommy, hindi ko alam kung sino doon ang totoo," si Kuya Keith ang sumagot sa tanong ko at sinabayan ng hagakhak ni Tita Mariana. Napangiti lamang ako sa tinuran ni Kuya Keith. Kung may humor man doon sa tinuran niya'y hindi ko na-pick-up agad. Nagpatuloy na lang ako sa pagsubo ng bread toast.

"Mukhang masaya ang gising niyo, ah," pilit na Tagalog, with a strong North-Eastern American accent, ang narinig namin buhat sa bukana ng komedor. Si Uncle Frank iyon, mamasa-masa pa ang neatly-trimmed at well-groomed nitong dark brown na buhok. Disenteng-disente ito sa suot na purplish-blue shirt niya na pinarisan ng darker color version na slacks. Humahapit ang shirt sa dibdib nito na na-define ng ehersisyo. Health-conscious kasi ang mag-asawa kaya talagang alaga nila ang katawan, lalo pa't runner-up sa Mutya ng Pilipinas si Tita Mariana noong kabataan niya. Parang nag-go-glow ang mukha ni Uncle Frank at napakalinis nitong tingnan palibhasa'y typical Caucasian ito. Bagong paligo, clean-shaven at nagre-reflect ang kulay ng shirt nito sa kulay light-grey nitong mga mata.

Lumapit ito kay Tita Mariana at humalik sa pisngi nito. They're already on their forties pero hindi pa rin natatanggal ang sweetness sa bawat isa. Naniniwala akong mahal na mahal ni Uncle Frank ang tiyahin ko, lalo't kung tutuusin, sa hitsura niya't posisyon sa kompanya, I'm sure maraming mga babae doon ang nagbibigay sa kaniya ng motives. Pero hindi ako nakakarinig ng maski na anong bad news about that, at least, for now.

Nakisalo si Uncle Frank sa amin. Noon naman nagdatingan sina Kuya Kasey at Kuya Kyle, ang pangatlo sa magkakapatid, na gaya rin ni Kuya Kasey ay maraming features na nakuha sa kanilang ama gaya nang pagiging matangkad, bilugang mga mata na halos nag-aagaw ang kulay ng light-brown at light-grey, makakapal na kilay, matangos na ilong at maninipis na mga labi. Mas manipis nga lamang ang balahibo nito sa katawan na hindi gaya ng kay Kuya Kasey, o kay Uncle Frank. Nguni't palibhasa'y nakuha nito ang complexion ng ama, angat na angat sa balat nito ang maiitim nitong balbon.

He just turned twenty-one last month, and just like Kuya Keith, he's always treated me well. Sabagay, aside from what happened early this morning between Kuya Kasey and I, wala namang ibang masamang ipinakita ang magkakapatid sa akin, and I consider it fair enough. Hindi naman kailangang paghanapan ko pa ang mga taong ito na tumulong sa akin during the time I needed help the most.

"Si Kevin?" si Tita Mariana iyon na ang hinahanap ay ang ikalawa nilang anak. Pansin ko noon pa na paborito, hindi naman in a bad way, ito ni Tita Mariana, although she continuously tries her best na maging balance ang pagtingin sa apat niyang mga anak (na naging lima nang dumating ako). Ito kasi ang pinakamainitin ang ulo sa magkakapatid. Wala itong kasundo sa mga kapatid niya. Kung baga, ito ang black sheep. Madalas itong umuwi na may pasa, o dili kaya'y mababalitaang nakipagrambulan sa school. Kaya naman ingat na ingat ang mga foster parents ko sa pakikipag-usap dito. As much as possible, iniintindi ang lahat ng mga pinaggagagawa nito, baluktot man ang katwiran pagkaminsan. Kaya naman bente-dos na ito'y college sophomore pa rin. Nauna pang gumradweyt sa kaniya si Kuya Kyle. Kaklase pa siya ni Kuya Keith sa ilang subjects. Nakatatlong palit na ito ng kurso.

"Tulog pa, 'my," sagot ni Kuya Kyle sa buo nitong tinig, deklarasyon, hindi nagsusumbong. Gumradweyt ito sa kursong Broadcasting and Media Arts at ngayo'y video jockey siya sa isang music channel sa TV. Nakakatuwa ngang kasama minsan sa mall lalo't marami-rami na rin ang nakakakilala sa kaniya at bumabati. May iba pang nagpapapirma.

"Padalhan niyo na lang ng pagkain kay Nana Pacing. Iyon ang gusto noon, breakfast in bed," sarkastikong sambit ni Kuya Kasey.

"Kasey!" pormal at madiing sambit ni Tita Mariana.

Hindi na kumibo si Kuya Kasey, tumabi ito sa kinauupuan ko sa gawing kanan. Para tuloy akong malulusaw sa di ko maintindihang dahilan at pakiramdam ko'y namumula ang mga taynga ko. "Oo nga pala, Drew," palayaw ko ang itinawag niya, kaswal na kaswal... napatingin ako sa direksiyon niya, "kung wala kang gagawin sa Linggo, samahan mo naman akong mag-golf."

Para akong mauutal. Hindi ako makasagot agad. Asiwa pa rin ako sa kaniya. "Ah-eh, hindi ako marunong mag-golf kuya," nagawa ko pa ring sumagot.

"So what?" anito, nakangiti, sabay inilapag ang kaliwang kamay sa hita ko. Para akong nakuryente sa pagdantay ng palad niya sa kanan kong hita... hindi lang dantay iyon, mas ukmang deskripsiyon ay "dakma". 

"Tuturuan naman kita. I'm sure, madali ka namang turuan," habang sinasabi niya iyo'y pinagagapang ang pumipisil niyang kamay pataas-baba sa hita ko. Nakatitig ako sa mukha niya bago mapapahinga ng malalim. Tinitigan ko siya ng matalim. Pero wala akong nababakas na malisya o dili kaya'y ibang reaksiyon sa mukha niya, aside from being casual. Lalo akong nakadama ng pagka-asiwa, hindi ko alam kung dapat ko bang palisin ang kamay niya. Ayaw kong makahalata ang buong pamilya.

Pilit nguni't pasuya akong ngumiti, hinawakan ko ang kamay niya ng mariin, pinigilan sa ginagawa nito at bahagyang pinalis. Parang hudyat naman ito para alisin niya iyon.

"Exam week ngayon, kuya, which means I will be exhausted. Weekends lang ang magiging pahinga ko. And besides, I'm not sure kung wala kaming schedule ng practice sa araw na iyon."

Pinilit kong kalmahin ang sarili ko, bagaman nagpupuyos ang kalooban ko, marahil sa ala-ala ng "pambababoy" niya sa akin o sa kasalukuyang ginagawa niya sa akin. Aywan ko lang kung nabago ko ang tono ng pagsasalita ko.

Nawala ang ngiti sa mukha ni Kuya Kasey. I don't know if it was just me, pero napansin kong lumamlam ang expression nito. Nagkibit-balikat siya, pero ni hindi man lang niya inabalang tanungin ang iba niyang kapatid kung gusto nilang sumama. Wala namang nagkusang iprisinta ang sarili, siguro, iyon lang ang hinihintay niya, pero I didn't see any attempt in him to invite any one of them. Nakatingin naman sa amin ang lahat na parang may hinihintay na kasunod. Tumungo ako at nagpatuloy kumain, ganoon din siya.

Tahimik kaming nagpatuloy ng breakfast na may panaka-nakang daloy ng kuwento. Nagpaalaman kami at sabay-sabay na kaming lumabas sa garahe nina Kuya Keith at Kuya Kasey. Sinabihan... pero hindi lang sinabihan iyon... inutusan ako ni Kuya Kasey na umupo sa harap. Handa akong tumutol pero bago ko pa man sabihin iyon, sinagot na niya ako nang, "Alangan namang gawin ninyo akong personal chauffeur. Diyan ka na umupo sa harap," inis na pagkakawika nito na para bang nagsasabing, 'sino bang mas matanda sa atin?' na tono. Para tuloy ako naumid.

Wala ako sa mood na i-congratulate man lang si Kuya Kasey sa promotion niya at palagay ko'y ganoon din si Kuya Keith. Pagsakay ko'y nagkunwari na lang akong nagbabasa ng notebook. Si Kuya Keith nama'y tahimik lamang sa likod, parang nauuya, pero nagsimulang magbasa na lang din. Maliban sa kakarampot na tanungan at sagutan, tahimik naming binagtas ang National Road patungo sa aming mga eskuwelahan.