Barako Novel: Pagkamulat 108

PAGKAMULAT
Ikawalong Yugto
by: Ginoong A. Serrez

Pagdilat ko'y nanlalabong kulay puti ang nakapaligid sa akin. Nang magliwanag ang lahat, naramdaman kong nakahiga ako ng diretso sa higaan at nababalot ng puting kumot. ibinaling ko ang ulo ko sa kaliwa at napansin ko ang dextrose na nakasabit sa isang bakal sa itaas ng higaan ko at ang tubo’y dumadaloy, konektado sa kaliwa kong kamao.

Nagtatanong ang isip ko: nasa ospital ako? Bakit? Pagdaka'y ibinaling ko ang mga mata sa kanan. Nakilala ko kaagad na si Kuya Kasey ang lalaking nakadukwang sa gilid ng kinahihigaan ko na tila ba umiidlip. Disoriented ako at manhid ang mga kalamnan, pinilit kong buhatin ang kanang kamay ko at ipinatong sa balikat nito.

Napakislot ito at dagling nag-angat ng ulo. Nanlalalim ang mga mata nito subali't kitang-kita ko ang tuwa dito nang malamang ako ang nagpatong ng kamay sa kaniya. Ngumiti ito, kasabay noon ay ang pangingilid ng luha nito... "Gising ka na pala. Buti naman at nagkamalay ka na."

Nanghihina, subali't pinilit kong magsalita, "A-Ano'ng n-nangyari? N-nasaan ako?"

Humugot ng malalim na hininga si Kuya Kasey, kinuha ang kamay ko at ginagap sa dalawa niyang palad. "Nagdidiliryo ka kahapon, ang taas ng lagnat mo," awang-awang wika ni Kuya Kasey sa akin, "pinuntahan ka ni Keith para gisingin pero nanginginig ka raw at tila ayaw mong magising. Nagmamadali ang kuya mo't tinawag si Mommy upang malaman kung anong nangyayari sa iyo. Nang makumpirmang nilalagnat ka..." bigla itong tumigil... nakamata lang ako sa kaniya, papikit-pikit at nanghihina pa rin.

Gumaralgal ang tinig nito, at tumulo ang mga luha sa magkabilang mata... "I'm sorry, Drew... I really am sorry... and I promise I won't do anything that would upset you like this ever again... you just don't know how scared I got habang buhat kita at itinatakbo papuntang sasakyan... I got really, really scared..." saka mahigpit na ginagap ang kamay ko.

"I-it's not your fault, Kuya... M-maybe I was just too exhausted and the microbes attacked me when I least expect it." Pabiro ang tono ko at gumanti ako ng pisil... As if to say, "sorry accepted, you're forgiven." Pumikit ako at naramdaman ko ang paghaplos ng kamay niya sa aking noo... saka ako nakatulog muli.

Lumipas ang isang araw, Sabado na... Nagtataka ako kung bakit sa dami ng ospital sa siyudad ng Antipolo, kung bakit na sa Maynila ako ngayon. Sunod-sunod ang kuwento ni Kuya Kasey na nagpapaliwanag. Dinala muna nila ako sa pinakamalapit na private hospital sa lugar namin, i-a-accommodate sana ako pero matagal ang processing lalo't waiting kami. Sa pakiusap ni Tita Mariana, binigyan ako ng isang shot ng gamot na nagpababa bahagya ng lagnat ko. Since may connection pala si Uncle Frank sa hospital na ito at dahil kinailangan ng immediate attention na alam nilang maibibigay sa akin agad, dito na ako dinala. Worried na worried nga daw si Tita Mariana at si Uncle Frank. Ang iba sa mga kapatid ko'y hindi na nakasama pero nag-aalala silang lahat.

Nakakatayo na ako't nagbalik na ng bahagya ang lakas. Nakakakain na ako ng maayos kaya tinanggal na ang nakakabit na dextrose. Puwede na raw akong umuwi pero if possible, magtagal daw ng isa hanggang dalawa pang araw sa ospital para ma-monitor ng doctor ang progress ko at lubusang makapagpahinga. Wala naman daw problema dahil pangkaraniwang lagnat lang daw ito na napabayaan, dinagdagan pa ng sobrang pagod at pagpupuyat, over fatigue. Sumuko raw ang katawan ko sa pinaghalong pagod, puyat at pag-iisip.

Nag-take pala ng vacation leave si Kuya Kasey at siya raw ang magbabantay sa akin. Sina Tita Mariana at Uncle Frank ang personal na umasikaso sa school matters at dumalaw sila kahapon kasama ang mga kapatid ko - complete with fresh fruits and flowers. Mamayang hapon uli ang schedule ng dalaw nila.

"You didn't have to do that, Kuya..." wika ko, nakaupo sa pinaka-base ng glass pane na nagsisilbing protective wall ng air-conditioned room na iyon overlooking the busy streets of Manila. Pinanonood ko ang kahabaan ng traffic jam. Parang mga matchbox ang mga sasakyang nakahinto kung titingnan buhat sa kinalalagyan ko.

"Ang alin?" tanong ni Kuya Kasey na nakaupo nang ilang metro sa kaliwa ko, nakamasid din sa kapaligiran. Ibinaling ko sa kaniya ang tingin ko.

"Malakas na naman ako, hindi mo na ako kailangang bantayan,"

Tumingin ito sa akin, kumunot ang noo. "Ayaw mo bang bantayan ka ni kuya Kasey?" sambit nito saka namilog ang mata nito at parang inosenteng batang ngumiti sa akin. Napahagikgik ako, nakakatawa kasi ang ekspresyong iyon na di bagay sa hitsura niya.

"I mean, puwede namang si Nana Pacing na lang o dili kaya'y si Tinay ang mag-asikaso sa akin."

Umisod ito palapit sa akin. Dumikit ang tagiliran niya sa kaliwa kong tagiliran nang akbayan niya ako. Nakaramdam ako ng kakaibang kiliti. Aywan subali't nang dumantay sa balikat ko ang kamay niya'y bigla ang pagpitlag ng alaga ko, tuloy naging uneasy ako sa pakiramdam ko. Sinalat niya ang noo ko pati ang leeg. "Mainit-init ka pa," wika nito na sa isip ko'y kinoreksiyonan ko, "nag-iinit, hindi mainit-init."

"… and besides, this is my decision... and I know I deserve this."

"K-kung iniintindi mo iyong nangyari sa atin the other day, consider it forgotten. After this, you won't hear it from me again," sumeryoso ako. Ayaw kong makahalata siya sa nararamdaman ko ngayon.

Natigilan si Kuya Kasey, ang mga mata nito'y lumamlam. Tahimik lang ito, nakaakbay pa rin sa akin. Ine-enjoy ko ang amoy ng Clinique Happy na paborito niyang pabango habang minamasdan ito na parang nag-iisip ng malalim. Makailang sandali pa, narinig ko ang isang tanong, "did you really mean that?"

"Of course," sagot ko thinking na ang tinatanong niya'y ang tungkol sa kasasabi ko lang, "you'll never hear it from me again..."

"No, not that..."

"What, then?"

"That... T-that you..." isang mahabang pause bago niya ito dinugtungan, "despise me?"

"Huh?" nagtataka akong napatanong sa sarili ko, gayong ako rin pala ang makasasagot nang tanong na iyon. Natigilan ako.

"Tell me, Drew... do you really despise me?" nakatitig siya sa mga mata ko at tila nangungusap ang mga tinging iyon. Nalito ako, hindi ako agad makahanap ng isasagot. Nakamata lamang siya, naghihintay ng sagot.

"I... I d-didn't mean it that way, Kuya... I was just so... enraged... I feel so down... so fragile... considering I was also tired those times... and I... well... it's hard for me to accept your reasons..." parang kino-compose ko pa sa isipan ko ang lahat ng sasabihin ko. Wala nang lubos ang galit ko, bagkus, nag-a-anticipate pa ng something more.

"Tell me truthfully... can you see beyond the brother in me... can you see me more than that?" mababa at malamig sa pandinig ang tinig ni Kuya Kasey. Hindi ako makasagot. Hindi ko alam ang ibig niyang sabihin, pero may hint ako. Masyado ba akong transparent o nababasa lang niya ang nasa isip ko? Parang nadarama niya ako... ang kalooban ko... ang isipan ko. Napatungo ako dahil tila malulusaw ako sa mga tingin niya.

"I... I-I d-don't know what you mean..." pagkakaila ko nguni't ipinagkanulo ako ng gumaralgal kong tinig. Nahihiya akong tanggapin na ang lahat kay Kuya Kasey, ang kabuuan nito na kalapit ko ngayon ay naghahatid ng kakaibang kiliti sa kalooban ko.

"Importanteng malaman ko kung talagang totoo sa loob mo ang sinabi mo sa akin... I can't blame you for despising me... And I want you to know... t-that...that what I'm doing right now, this and all, has nothing to do with... that."

"K-kuya... p-puwedeng huwag na nating pag-usapan iyon..." pag-iiba ko ng usapan at iniiwas ko ang tingin ko sa kaniya.

"Is it upsetting you?"

"N-no... not really... I just don't want to talk about it..." dahilan ko dahil alam kong ibubuko ako ng sarili kong damdamin.

"But you started it all... why not talk about it?"

"B-because... b-because it's wrong," ako mismo ay natigilan sa narinig kong sinabi ko nakadama ako na hindi rin ako sigurado sa mga katwiran ko. If he pushes me further, baka hindi ko mapangatawanan dahil deep inside, alam kong gusto ko. Ito na nga ang sinasabi kong self-torture. I'm fond of doing it to myself.

"But it happens in real life and there's no harm in accepting it. It may be wrong for other people... We all have our different concepts and sets of what's right and what's wrong... We all have our own golden rules. Just answer me, yes or no. Do you despise me for what happened between the two of us?"

"I-I have my own way of accepting situations, too, Kuya Kasey. Please don't force me to answer that question." Pakiramdam ko'y isa akong tupang nasukol at hindi makatakas. Namamasa ang mga mata ko.

"I can't believe this! Look, Andrew... I am not about to treat you like a little boy because you're not a kid anymore and certainly you're not dumb. I know that you know in my implications that I like what I did... especially on you... to you... with you. I have no time for this bull's shit. Nararamdaman ko, hindi man singtindi ng damdamin ko para sa iyo, may mga mumunting bulong diyan sa damdamin mo na nagsasabing gusto mo iyong nangyaring iyon... you just have to hear it... Let me ask you, are you even aware that being with you right now really turns me on?"

Napaangat ang tingin ko sa kaniya... Gusto kong makumpirma kung tama ang narinig ko, dahil kung kanina'y matinding kaba lamang ang nararamdaman ko, ngayon, siguro kung may sakit ako sa puso, inatake na ako. Inaamin kong may dalang saya sa kalooban ko ang kumpirmasyong iyon, subali't ang mga negatibong isipin ay nagsasalimbayan sa utak ko. Nag-init ang mukha ko, nguni't higit dito ang pag-iinit ng buo kong katawan.

"In fact, I want you to feel for yourself how much a turn on you are to me..." naramdaman kong dinampot niya ang kaliwa kong kamay, at saka inilapag sa kaniyang harapang namumukol, mainit, matigas, bakat na bakat.

Nagulat ako. Napatingin ako sa mga mata niya. Hindi ko mailarawan o mabigyan ng depinisyon ang mga tinging iyon. Ang kamay ko... tila ba inabandona ako ng lakas at hindi ko mabawi iyon sa pagkakalapag at pagkakadaiti sa buhay na kalamnan ni Kuya Kasey. Damang-dama ko sa palad ko ang pagkislot nito, ang mga pagpintig, ang init, ang katigasan.

"K-Kuya..."

Bago pa ako nakapagsalita ay sinorpresa niya ako nang dumaiti sa mga labi ko ang mamasa-masa niyang mga labi. Una, kagyat, tila nananantiya. Nanigas ako sa kinauupuan ko, subali't aminado akong nagustuhan ko ang ginawa niya. Paglaon ay dumiin ang mga labi niya sa mga labi ko, at pakiramdam ko'y lumutang ako sa alapaap nang mga sandaling iyon. Hinawakan niya ang kamay ko't idiniin niya iyon, ipinalalamas niya sa akin ang buhay na buhay na hayop sa pagitan ng dalawang hita, nakapaloob sa suot nitong malambot na faded blue jeans.

Lalong nanigas ang buo kong katawan ng abutin ng kanan niyang kamay na kanina lamang nakapulupot sa katawan ko ang naghuhumindig kong pagkalalaki. Habang iginigiya niya ang kaliwa kong kamay sa tamang paghaplos sa kaniyang kalamnan, sakmal niya sa kabila ang kanina pa nagtutumigas kong kahabaan. He's making all the moves in kissing, dahil hindi ko alam kung paano mag-respond. This is my first time kissing another man... but I never would have thought my first kiss would be from my eldest brother... and what a thought that this very experience is surprisingly turning me on!

Nang maramdaman niyang kusa ko nang dinadama ang kahabaan niya'y iniwan ng kamay niya ang kamay ko at humaplos ito sa kanan kong pisngi. Dalang-dala na ako sa ginagawa niya sa akin, at ang mga halik niya'y ginaya ko, bilang pagganti at bilang pagpapaalam sa kaniya na gusto ko ang ginagawa niya ngayon sa akin. Ilang saglit pa, naramdaman ko ang dila niya na kumakatok sa pagitan ng mga labi ko, iginigiit sa pagitan ng aking mga ngipin.

Bahagya kong iniawang ang bibig ko at saka niya ipinasok ang dila niya sa loob ng bibig ko. Nagpingkian ang mga dila namin... subali't malikot ang dila ni Kuya Kasey at iginagala niya ito sa ngala-ngala ko't mga ngipin. Ginagap pa niya ang batok ko at hinila upang maabot ng dila niya ang uvula ko. Awtomatikong sinimsim ko ang nakapasok na dila ni Kuya Kasey sa bibig ko na parang buto ng mangga, at nalasahan ko ang laway niyang manamis-namis. Nagluwa siya ng marami pang laway sa bibig ko sa pamamagitan ng kaniyang dila at sinupsop ko iyon, nilasahan at nilunok.

Maya-maya'y ako naman ang nagpasok ng dila ko sa kaniya, at buong-puso niya itong sinupsop ... marahas ang halikan… kapwa tila nahahayok sa laway ng bawa’t at kapwa tila mapupugto ang mga hininga. Ang lahat ng iniluwa kong laway sa bibig niya'y nilunok niya na parang iyon ang titighaw sa kaniyang uhaw.

Bumitiw siya sa akin, tumayo at hinatak din niya ako patayo. Isinandal niya ako sa pader at idiniin niya ang buo niyang katawan sa akin. Ang dalawang kamay ay nakayapos sa aking likuran dahilan upang dumaiti ang naninigas kong kalamnan sa kaliwa niyang singit at ang kaniya naman sa akin. Nag-eskrimahan ang mga titi naming nakapaloob sa aming mga pantalon.

Walang lumalabas na salita sa aming dalawa subali't titig na titig ang mga nagnanasa niyang mga mata sa mga mata ko... humihingal na siya at ang mainit-init niyang hininga'y dumadapo sa mga labi't pisngi ko. Nagsimulang gumiling ang katawan niya, ikinakayod ang naninigas na pagkalalaki at pilit ipinadadama ang kaniyang pagnanasa... pilit na dinadama ang katigasan ng titi kong namamakat.

Noon ko lang tila ba nadama sa mga mata niya ang tinutukoy niyang damdamin... "emosyon, init ng katawan, lust..." at pakiwari ko'y nadarama ko rin iyon, papasibol pa nga lamang.

Ako na ang naglapit ng labi ko sa kaniya na sinalubong naman niya na para bang lalapain niya ang mga labi ko... kinakagat kagat... gigil na gigil... humihingal. Nagsalitan kami ng laway. Iniakap ko ang dalawa kong kamay sa batok ni Kuya Kasey at ang dalawa naman niyang kamay ay humahaplos sa likuran ko. Marahan ang ginagawa niyang pagkanyod sa akin na nagki-create ng friction upang lalo pang magwala ang aking pagnanasa.

Subali't nakarinig ako ng bahagyang click ng doorknob dahilan upang itulak ko siya at nagmamadaling nag-ayos ng aking sarili. Gayundin naman siya.

Natataranta kapuwa, walang ibang choice kungdi ang muli kaming umupo sa tiled base ng glass panel upang maitago ang aming mga namamakat na pagkalalaki.