Barako Novel: Pagbabago 204

Ang Pagbabago

(Ang Pagpapatuloy ng Kuwentong: PAGKAMULAT)

by: Ginoong A. Serrez

Ikaapat na Yugto: Lakas ng Loob

Naaliw akong makinig sa accent ni Mr. Robles. Bibihira sa mga school dito sa Antipolo ang may ganitong teacher na talagang maoobserbahan mong may pinag-aralan, hindi lang dahil sa way ng pananalita nito, kungdi na rin dahil sa kaniyang gestures, mga kilos at mga habits. Pati na boses nito na modulated at firm, halata mong aral. Binagayan pa niya ng neat na pananamit at kalinisan, iyon bang palaging laging bagong ligo. Talagang bagay sa kanya ang kanyang posisyon dahil dapat lang siyang pamarisan.

May hitsura kung tutuusin si Mr. Nick Robles. Hindi nga lang siya iyong tipo na mapapa-second look ka. Siya kasi iyong sa una'y pangkaraniwan lang, pero the more mo siyang nakikilala at namamasdan, the more siyang nagkakaroon ng appeal. Hindi striking, pero makakadama ka ng paghanga dahil nga sa posture nito at intellect.

Happily married na ito for three years now. First year pa lang ako nang ipakilala siya sa amin noong orientation at kakakasal lang niya noon sa isa ring guro sa St. Benedictine, si Mrs. Aira Robles. Ang cute pa nga ng first babies nila, kambal na babae, at lagi na'y pareho ng design ang mga suot na damit. On maternity leave si Mrs. Robles ngayon for their second (actually, third) child.

Isa lang sa ayaw ko sa kanya'y ang pagiging suplado at hindi rin ito palangiti. Medyo may pagka-istrikto pa ito na kung minsan ay over na, iyong tipong masyado niyang ine-embrace ang lahat ng panuntunan ng school. Magkagayunman, marami pa ring mga estudyante ang nagpapakita ng paghanga sa kanya, lalo na sa parte ng mga babae. Kasi, karamihan sa mga estudyanteng lalaki, inis sa kanya at tuwina'y may iritasyon sa presensiya niya.

"Mr. Thomas," naputol ang daloy ng diwa ko nang tawagin ako ni Mr. Robles. Hindi ito nakangiti pero hindi rin ito pormal.

"Yes, Mr. Robles?" sagot ko, pati mukha ko'y nagtatanong.

"I want you to stay on this corner," at itinuro niya ang kantong malapit lang sa desk niya, sa desk na paharap sa mga kasama kong magte-take ng exam, "you'll start with English, then on with your Geometry and Chemistry. Later on this afternoon, you'll be taking the rest of your exams. Since you are the Student Body VP, I'll give you the responsibility of watching over your co-examinees whenever I'm gone. Do not allow anybody to cheat, not even yourself, understood?"

"Yes, sir," sagot ko, pero medyo naghihimutok ang dibdib ko. Isa sa mga dahilan kung bakit ayaw kong mag-function as the VP of SB ay dahil sa mga expectations ng mga teachers sa iyo to lead the pack and leave all responsibilities on your shoulders habang nagliliwaliw sila sa kung saan. I'm not saying na magliliwaliw si Mr. Robles, masipag naman itong guro at counselor. The point is, I don't like politics, at nagkasubuan lang talaga na tumakbo ako as VP-External dahil kaibigan ko ang senior na tumakbong president na si Alexander Gamoso. If it wasn't for him, at sa mga susog ng mga kaklase ko to support me, ayoko naman talaga.

Hindi ko naman alam na masyado palang magiging mabigat ang role ko ngayong taon. Editor in chief, SB Vice President, member ng basketball varsity team, President pa ng klase namin. Buti nga, hindi ako gaanong nahilig sa musical instruments, kung hindi pati Drum and Bugle Corps, sinalihan ko na rin. Muntik pa nga akong mapasali sa choir dahil nakapasa ako sa audition. Buti na lang, hindi ako tumuloy at masyado na rin akong naging busy sa varsity team namin at sa school organ. Siguro, ang function ko lang as VP ng SB, umupo sa tagiliran ng presidente habang naghihintay na matapos ang meeting.

May pumasok na tatlo pang estudyante at napangiti ako nang makilala ko ang isa, kaklase ko, si Adan. Iyong dalawa'y sa magkaibang section pero kapareho namin ng year. Lalapit sana si Adan sa akin para bumati dahil kita ko na ang ngiti niya pero sinabihan siya agad ni Mr. Robles to take his seat and shut up.

"Empty all your pockets, put all your things – wallets, cellphones, notebooks, books, everything that has writing on it - inside your bags. All I want on top of your desks are your questionnaires, answer sheets and pens. "

Sa kalkula ko, kung talagang susundin ang one-hour limit ng mga special exams, matatapos ko ang pitong exams by 5 o'clock, siyempre hindi kasama doon iyong oras ng lunch break. Pero depende rin siguro iyon sa type ng exams. Sa bagay, hindi naman ito ang first time kong mag-take ng special exams kaya aware ako na usually, multiple-choice-type ang mga exams pero 100 questions. Kaya lang, duda rin akong magbibigay ng multiple-choice sa Geometry at Chemistry dahil maraming problem-solving questions sigurado doon.

Ibinigay na ni Mr. Robles ang questionnaires, iba-iba ang subjects namin para daw hindi kami makapagkopyahan. As if naman magkakaroon kami ng chance sa hitsura naming iyon – our seats were one meter apart.

Ugali ko na ang i-scan muna ang mga questions bago ko sagutin. Inuunawa ko ang mga directions dahil kung minsan, tricky ang mga tanong doon. Inuuna ko rin iyong mga alam ko na saka ko babalikan iyong mga tanong na hindi ko agad masagot.

Habang sumasagot ako sa mga tanong sa English, pakiramdam ko'y may mga matang nakatitig sa akin. Hindi ko muna pinansin iyon pero, kapag naramdaman mo ang gayon, hindi mo maiwasang maging asiwa. Nag-angat ako ng tingin, diretso ang mata ko sa direksiyon kung saan ko nararamdaman ang mga titig, at nahuli ko si Mr. Robles na nakatayo sa likod noong isang babae at biglang nag-iwas ng tingin na parang napaso. Pero palibhasa'y medyo tutok ako at ayaw kong mawala sa konsentrasyon, nagkibit-balikat na lamang ako at nagpatuloy sa pagsagot.

Nakumpleto ko ang answer sheet within 40 minutes. Nag-review ako at nang ma-satisfy sa mga sagot ko'y ipinasa ko na ang papel kay Mr. Robles. Matipid ang naging tugon nitong ngiti at tumangu-tango bago ibinigay sa akin ang questionnaire at answer sheet sa Geometry.

Maya-maya pa'y nagsimula na akong mag-scribble ng formulas sa isang blangkong papel. Forty questions lang pero twenty ang problem-solving. Nagtanong ako kay Mr. Robles kung puwedeng uminom sa dala kong bottled water. Natawa ito ng bahagya at pinayagan akong makuha iyon at dinala ko na rin sa desk ko sa pagpayag na rin ni Mr. Robles. Ganoon din ang ginawa ng tatlo, para hindi sila ma-dehydrate sa hirap ng mga tanong.

Naramdaman ko ang pag-upo ni Mr. Robles sa desk niya, na kalapit lamang ng desk ko. Ok lang sana iyon pero muli kong naramdaman sa gilid ng aking mga mata iyong mga titig na iyon. Hindi ako maaaring magkamali, parang inoobserbahan ako ni Mr. Robles. Baka akala niya, nagti-cheat ako. Ibinaling ko saglit ang tingin ko sa kanya at gaya kanina, bigla na naman niyang binawi ang tingin at kunwa'y iniikot ang mga mata kina Adan at sa dalawa pa.

Saglit akong nawala sa pokus. Iba na kasi ang dumaloy sa utak ko. Parang bigla akong nakaramdam ng init – at hindi sinasadyang biglang nag-flash sa isipan ko ang mga maiinit na eksena nina Yancy at Coach Dim; ang pagdi-dyakol ni Kuya Kasey sa harap ko; ang pagtsupa sa akin ni Tatay Ben; ang eksena naming tatlo nina Kuya Kasey at Dr. Ken; at sa isang maliit na kuwadro ng aking balintataw, ang hubad na kaanyuan ni Carla.

Hindi ko alam subali't naging iba ang tingin ko sa cylinder na nakadrowing sa papel – parang nag-morph ito into a male sex organ. Nabitiwan ko ang bolpen sa pagkagulat at napa-huh ako nang may kalakasan. Natigilan ang lahat, pati na ang tatlo pang nage-exam at napatingin sa akin. Nakita kong nangiti si Adan, siguro dahil sa hitsura ko.

"Is everything okay, Andrew?" tanong ni Mr. Robles.

"I-I'm alright, sir..." bantulot kong sagot. Pinulot ko ang bolpen at pumikit. Pinilit kong mag-pokus sa ginagawa, at muli'y naging tagumpay ako. Ilang sandali lamang at nagsisimula na naman akong mag-scribble ng formulas. Nararamdaman ko pa rin ang mga mapag-obserbang titig sa akin ni Mr. Robles pero isina-isang-tabi ko muna ang pagkaasiwa doon at pinilit kong ipagpatuloy ang pagsagot.

Halos inabot din ako ng isang oras bago natapos ang exam. Pakiramdam ko'y na-drain ang utak ko kaya humiling ako kay Mr. Robles ng 10 minutes na break para makapag-refresh. Since 10:35 pa lang, pumayag siya dahil maaga naman akong nakatapos. Nagpaalam din ang tatlo to take a break pero nagpasubali si Mr. Robles na bibigyan niya sila kung matatapos nila ng mababa sa isang oras ang mga exams nila, ok lang.

Nagpunta ako sa restroom at naghilamos. Doon ako huminga ng malalim at nag-isip. I need to focus. I need to finish these exams. Hindi ako puwedeng igupo ng iba't ibang isipin. Kailangang manaig ako. Ikinondisyon ko ang sarili ko nang maigi. Nang maramdaman ko ang paghupa ng mga alalahanin, ngumiti ako sa repleksiyon ko sa salamin, bago nagsabing, "you can do it, man!"

Pagbalik ko sa guidance office ay kasalukuyang nagbe-break ang dalawang babae. Si Adan ay halatang nahihirapan sa exam niya. Eksakto namang wala si Mr. Robles. Mabilis akong nagpunta sa likuran niya at tiningnan ang sinasagot – English ito. Palibhasa'y nasagutan ko na, sinabi ko sa kanya ang mga sagot ko. Mabilisan lang. Itinuro ko ang mga numero at sinabi ko ang sagot. Tuwang-tuwa si Adan at sinagutan ng sinagutan ang exam.

Marami-rami na rin siyang nasagutan nang makarinig kami ng mga takatak ng sapatos. Dali-dali akong tumungo sa upuan ko. Nagpasukan ang dalawang babae at ilang segundo lang ang pagitan ay si Mr. Robles naman ang pumasok. Eksaktong ibinibigay na sa amin ang ikatlong exam nang magpasa naman si Adan ng kanyang papel, wala kaming kibuan.

Nagsimula na akong sumagot nang marinig kong binigyan ni Mr. Robles ng limang minutong break si Adan para makapag-refresh. Gaya ng inaasahan ko, problem solving din sa chemistry ang dominante sa questionnaire. Medyo madali nga lang ito kung kabisado mo ang Table of Elements. Buti na lang, kabisado ko.

Gayunpaman, kahit nagawa kong mag-concentrate ay muntik na akong lumampas sa isang oras dahil eighty items ang exam. Luckily, medyo marami-rami rin ang Identification, True or False at Multiple-Choice items. Nakapagpasa ako bago pumalo ang alas-dose.

Lunch Break. Dalawa lang yata kami noong isang babae na kailangang bumalik dahil dalawang araw akong hindi nakapasok, at siya naman, apat ang na-miss na exam. Ibig sabihin, ako lang talaga ang magbubuong-araw doon sa Guidance Office. Kaya bumili na lang ako ng light snack sa canteen at sa bench sa ilalim ng punong mangga sa school playground ako nag-review ng mga susunod pang subjects.

"Hoy, ano'ng ginagawa mo d'yan?"

Nabigla ako dahil wala akong inaasahang gagambala sa akin doon lalo't nakatutok ang aking atensiyon sa binabasa. Nag-angat ako ng tingin at nakita ko si Hudson at si Yancy, parehong naka-uniporme at tuwang-tuwa, marahil dahil sa nalamang nakalabas na ako ng ospital at magaling na ako.

"Putsa naman, pards!" bati ko kay Hudson na papaupo sa tabi ko, "Para naman kayong kabute. Kung saan-saan lumilitaw!"

"Baket, mukha ba akong tite?" nakangising tanong ni Hudson.

Para akong naumid sa tanong ni Hudson at napatingin bigla kay Yancy sa di ko maipaliwanag na instant reaction ng katawan ko. Sa isang iglap, parang naglaro sa isip ko ang korte ng titi niya na naglalabas-masok sa bibig at puwit ni Coach Dim.

Napailing na lang ako, isang paraan para maiwaksi ko sa isipan ang mga hindi magandang flow ng thoughts. Ngumiti ako to disguise my thoughts.

"Natanggap mo ba iyong card?" tanong si Hudson, walang kaalam-alam sa takbo ng utak ko.

"Yeah... Ang saya ko nga, eh! Thanks nga pala mga tols!" sagot ko.

"Cool ano? Idea ko iyon! Kahit naman paano, medyo may naitatago rin akong artistic ability."

"Hindi halata, hehehe."

"Puwede ka na raw ba mag-practice sabi ni coach?" sabad ni Yancy at lumapit sa harap ko. Dalawang ruler pa ang layo niya pero amoy ko na ang cologne niya.

Hindi ko sinasadyang bumaba sa pundilyo niya ang tingin ko ng mga ilang segundo. Parang inaaninag ko kung baga maaari sa itim niyang pantalon ang kaniyang pagkalalaki. May bukol akong natanaw. Parang na-excite ako na 'di mawari.

Binawi ko ang tingin ko't nagkunwang nag-iisip. Napatingin ako kay Hudson na nilalaro ang daliri at doon nakatingin. Nag-angat muli ako ng tingin sa mukha ni Yancy – sa pakiwari ko'y gumuwapo ito ng makailang beses ngayon.

"Hoy," sabi ni Yancy, "ano'ng nangyari sa iyo? Nakarinig ka lang ng practice, natahimik ka diyan?"

"H-Hindi ko kasi alam," sagot ko habang nag-iisip ng maidadahilan sa di ko pagsagot, "siguro, pahinga muna ako this day, 'tol. Baka bukas na ako makapag-practice."

"Ah, okay. Pakita ka na lang kay coach mamaya."

"Sige."

"Drew," si Hudson, "naligo ka na ba?"

Medyo nag-isip ako sa tanong ni Hudson. Bigla kong naisip iyong mensahe niya sa card.

"Tarantado ka talaga! Lubayan mo nga muna ako't nagre-review ako rito," natatawang hiyaw ko, "sipain ko mukha mo, eh."

"'Son, tara na! Baka totohanin niyan ang sipa, madamay ako... alam mo namang kickboxer iyan, hehehe," tatawa-tawang aya ni Yancy.

Hindi ako kickboxer. Nguni't alam nilang may alam ako sa Wushu at Judo. Pero kahit ganoon, hindi ako palaaway dahil ayaw ko rin na nakakasakit.

"Hoy Yancy," tawag ko sa papalayong kaibigan saka nagbiro, "may utang ka pa sa aking banana cue at gulaman, ha?"

"Oo," sagot nito na nakangiti, "hindi ko kalilimutan."

Ilang sandali matapos silang magpaalam, nakita kong menos dies na para mag-ala-una kaya nagpasya akong bumalik na sa guidance office.

Pasado ala una na ng dumating si Mr. Robles kaya pagpasok namin ay ibinigay niya agad ang mga questionnaires namin at pagkatapos ay iniwan muna kami at kakausapin lang daw niya si Mr. Notarakis (Coach Dim).

Kilala ako noong girl na kasama ko, kaya at ease na rin ako kahit papaano at wala masyadong tension. Since hindi naman gaanong mahirap ang tanong sa Social Studies, thirty minutes pa lang ay nakatapos na ako pero kailangang hintayin ko muna si Mr. Robles.

Ilang minuto pa ang nakalipas at napansin kong nakatapos na rin ang kasama kong babae pero wala pa rin si Mr. Robles. Kinuha ko na lang ang papel ng kasama ko at pinaghintay ko na lang siya. Nasa hallway ako nang makita ko si Mr. Robles na medyo humahangos na pabalik at sinalubong ko na lang siya para ipasa ang mga papel namin. Kinuha naman niya iyon at walang sabi-sabing umibis patungo sa opisina niya.

Pinayagan na niyang umalis iyong isang babae dahil tapos na rin naman ito, Saka lang nito ibinigay sa akin iyong tatlo pang questionnaires at corresponding answer sheets ng mga ito. Dahil siguro ako na lang mag-isa, siguro hinayaan na lang muna niya ako to deal with it on my own. Umalis din siya ulit dahil may meeting yata sila, hindi niya masyadong naipaliwanag basta iniwan na lang niya ako agad.

Umupo na ako, pinili kong umupo sa desk chair na nasa harapan ng desk ni Mr. Robles. Gusto ko lang maiba ng posisyon, isa rin kasing way iyon para ma-refresh ang utak ko. Madadali na naman iyong ibang mga subjects. Kahit mag-isa ako, pinanatili ko pa rin ang pagiging honest at hindi ako nag-cheat kahit may mga tanong akong hindi alam. Nasa ikalawa sa huling questionnaires na ako nang bumalik si Mr. Robles na tila mainit ang ulo. Sabagay, mukha namang laging mainit ang ulo nito. Ipinasa ko na lang ang una kong exam at nagpatuloy.

Makatapos muli ang isa pang questionnaire, ipinasa ko ulit ang huling nasagutang papel at pagkatapos ay walang imik akong nagpatuloy sa huling exam. Nagulat pa ako nang mapansing mag-aalas tres y medya pa lang.

Patuloy ako sa pagsagot nang muli'y napansin kong nakatitig na naman sa akin si Mr. Robles. Palibhasa'y naasiwa na naman ako, napaangat ako ulit ng tingin. Nang makita niyang nahuli ko ang tingin niya'y tila naalarma siya't bigla niyang binawi ang tingin. Umiral ang pagkapilyo ko kaya tuwing nararamdaman ko ang tingin niya'y nag-aangat ako ng tingin. Bandang huli'y pinanatili ko ang pagkakaangat ng tingin ko at nang muli niyang ibaling ang mga mata sa aki'y ngumiti ako ng maluwag, mga tatlong segundo, bago ako muling nagpatuloy sa pagsagot.

Hindi ko alam pero pakiramdam ko'y nalibugan ako sa sitwasyong iyon. Naramdaman ko pa nga ang unti-unting pagdaloy ng dugo sa tagdan ng aking pagkalalaki. Pero hindi ako nag-effort na itago iyon. Manapa'y ibinuka ko pa ang dalawang paa at medyo lumiyad sa pagkakaupo, alam kong sa ganoong posisyon ay babakat ang paninigas ng titi ko.

Sige pa rin ako sa pagsagot at malapit na rin akong matapos. Manaka-naka'y nagtatapon ako ng tingin kay Mr. Robles at napapansin ko ang mga panakaw niyang sulyap sa akin – actually, sa aking harapan. Hindi ko alam pero ang isiping ang lalaking ito na prim and proper, may asawa at mga anak, at iginagalang sa institusyong ito na nagpapakita ng interes sa namumukol kong harapan ay umiintriga sa akin – at lalo pang nagbibigay sa akin ng mas matinding libog to an extent.

Medyo lumiyad pa ako ng kaunti at patay malisyang inayos ko ang paninigas ng namumukol kong harapan... mabagal at sensuwal na pagkakaayos, at least for me. Ganoon lang ang posisyon ko at napansin kong natigilan sa ginagawa si Mr. Robles. Alam kong napansin niya ang pag-re-rearrange ko pero hindi ako nakarinig ng salita sa kanya. Nag-angat ako ulit ng tingin at nakita kong titig na titig na siya sa harap ko. Ni hindi kumukurap at wari'y wala sa sariling napadila pa ito na tila nanuyo ang mga labi.

Dinaklot ko ang bakat ko, pagkuwa'y ay hinimas ko ito. Napatingin siya sa mata ko pero pinilit kong magpakakaswal, seryoso ang mukha, pero titig na titig ako sa bilugan niyang mga mata na nakukuwadrahan ng frameless na salamin. Ilang saglit lang iyon pero siya ang unang nagbawi ng tingin at napabuntung-hininga. Ni hindi siya nag-attempt na pansinin ang aktuwasyon ko, ni pigilan ako sa ginagawa kong kalaswaan. Kung tutuusin, may kapangyarihan siya para gawin iyon dahil guidance counselor siya pero wala siyang ginawa.

Tinapos ko na ang exam ko at lumapit sa kanya, pero imbes na iabot ko lang sa kanya'y lumapit ako sa kanang tagiliran niya at saka ko lang inilapag ang papel sa ibabaw ng desk niya. Hindi ko alam kung ano ang lumukob sa akin, pero nakaramdam ako ng matinding lakas ng loob nang mga sandaling iyon. Sa proseso ng paglalapag ko ng papel sa desk niya'y sinadya kong ibundol ang naninigas kong harapan sa braso niya – sandali lang – pero wala akong narinig na maski na ano sa kanya.

"Sir, paki-check naman po kung tama iyong mga naging sagot ko," wika ko saka ko muling ibinundol ang pagkalalaki ko sa braso niya. Patay malisyang dinampot niya ang papel at sinimplehan ng pasada. Sa isang paggalaw niya, ang braso naman niya ang dumunggol sa harap ko. Alam ko, sinadya niya na iyon.

Lalong lumakas ang loob ko. Hindi ko alam kung ano ang nagtulak sa akin para ibaba ko ang zipper ng pantalon ko. Nang marinig niya iyon ay napatingin siya sa dako ng pundilyo ko, bago siya nag-angat ng tingin sa mga mata ko. Namutil ang pawis niya sa noo, pero hindi siya kumikibo, bago muling ibinalik ang tingin sa pundilyo ko na tila ba nasasabik sa maaari niyang makita buhat doon.

Hinawakan ko ang ulo ni Mr. Robles at hindi ko na kailangang ituro sa kanya ang dapat gawin, inilapit na niya ang mukha sa namumukol kong harapan at inamuy-amoy iyon. Hindi na ako nakatiis, ibinaba ko na ang brief ko't dinukot ko na ang titi ko at isinampal-sampal ko sa mukha ni Mr. Robles na napapikit at napaawang ang bibig na para bang nag-aabang.

Itinutok ko ang namumulang ulo ng tarugo ko sa bibig niya at sinimulang iliyad ang sarili upang dumaiti ito sa mga labi niya. Awtomatiko, nang maramdaman niya ang pagdikit ng burat ko sa mga labi niya'y bumuka iyon na tila handang kainin ng buong-buo ang titi ko. Napasinghap ako sa naramdaman kong init ng kaniyang mga labi, lalo pa nang laru-laruin niya ng kaniyang dila ang katawan ng titi ko. Maya-maya pa'y sinupsop niya ito, dahilan upang makaramdam ako ng ibayong kiliti at dahilan din upang magpakawala ako ng isang mahabang "aaaahhhhh."

Yumuko ako upang tingnan ang hitsura ni Mr. Robles. Parang wala ito sa sariling nakapikit habang sinisimulang itaas-baba ang ulo sa harapan ko. Nakapikit pa ito na wari'y ninanamnam ang mga sandaling iyon. Kitang-kita ko kung paano niya lapirutin ng kaliwang kamay ang kaniyang harapang bukol na bukol na. Marahan at magaan ang kaniyang pagsipsip pero palibhasa'y basang-basa ng laway at madulas, pakiramdam ko'y madali na akong lalabasan sa ginagawa niya sa akin.

Hindi niya ako tsinutsupa – manapa, mas tamang tawaging nilalasahan niya ako dahil halatang hindi alam ni Mr. Robles ang kanyang ginagawa... halatang hindi siya sanay. Pero hindi hadlang iyon para hindi niya maiparamdam sa akin ang ibayong ligayang tinatamasa ko ngayon.