Barako Novel: Pagkamulat 106

PAGKAMULAT
Ikaanim na Yugto
by: Ginoong A. Serrez

Walang masyadong pinag-usapan sa meeting. Katatapos lang din kasi ng practice kaya medyo pagod ako. Matamlay ang pakiramdam ko. Naaalangan at asiwa pa rin akong tumingin sa mga mata ni Coach Dim, kahit na habang kinakausap niya ako tungkol sa design ng banner. Wala akong mawawaan sa mga pinaguusapan dahil hanggang ngayon ay naguguluhan ako sa sitwasyon... dinagdagan pa ngayon ng karanasang "matulungan" ng isang lalaking kaibigan upang mairaos lamang ang aking libog. Tortured na tortured na ang utak ko sa sobrang confusion.

Sa tuwing tumitingin ako sa mukha ni coach ay bumabalik sa imahinasyon ko ang hitsura niya habang tinatanggap ang bawat ulos ni Yancy. Nabibilaukan din kaya siya gaya nang hitsura ni Tatay Ben kanina habang itinotodo ko ang kahabaan ko sa lalamunan niya? Habang iniisip ko iyo'y tukso namang muling nabuhay ang pagnanasa sa akin at pakiramdam ko'y nag-iinit ang aking pakiramdam. Iniba ko ang takbo ng isip ko. Nilibang ko ang sarili... Paano ko ba malalaman ang lunas sa nararamdaman kong pagkabalisa?

Nakalipas na ang lahat nang wala namang rumehistro sa utak ko. Ngayo'y nakaupo ako sa bench na nakaharap sa locker ko. Hindi ko namalayang nagsilisan na ang mga team mates ko. Hindi ko na rin namalayan kung ano'ng oras na, kaya tiningnan ko sa wall clock. Half-past seven na pala. Inabot na ako ng gabi. Baka nag-aalala na ang mga tao sa bahay.

Nagmamadali, subali't matamlay kong binuksan muli ang locker ko upang kunin ang naiwan kong notebook kahapon. Ipinasok ko ito sa loob ng aking knapsack, isinukbit ito at nagpasyang umalis.

Bukod sa mga exit signs, patay na lahat ng mga ilaw... at napansin ko, maliban din pala sa nakabukas na ilaw sa opisina ni Coach Dim. Bukas din ang pinto nito na di gaya ng kahapon na saradong-sarado. Inisip ko tuloy na baka may tinatapos na lamang itong trabaho. Bantulot man ako, ipinasiya ko na ring magtungo sa opisina niya upang magpaalam na uuwi na ako. Tinatamad akong lumakad patungo sa kaniyang opisina.

Ilang metro pa lang ang layo ko sa pinto ay nakarinig na ako ng mga hingal at mga daing. Bumilis muli ang tibok ng puso ko at nagpasyang magmatyag. Ano'ng nangyayari sa kuwarto ni Coach Dim?

Marahan akong sumilip padungaw sa pinto ng kaniyang opisina at nanlaki ang mata ko sa tumambad sa aking senaryo. Ayaw maniwala ng utak ko subali't nakailang kurap na ako'y malinaw pa sa sikat ng araw ang katotohanang kitang-kita ng dalawang mata ko.

Kung kahapo'y hindi malinaw sa anggulong kinalalagyan ko kung sino ang tsumutsupa kay Yancy, ngayon, kitang-kita ko ang mukha ng kaparis ng guwapong fourth year student... Si Coach Dim, kumpirmado, nakadukwang sa kaniyang mesa, bahagya lamang nakatalikod sa pinto, nangungunyapit padipa ang dalawang kamay sa makabilang gilid nito, nakatingala pa na para bang may iniindang hapdi... panay ang mga daing na akala mo'y nasasaktan subali't kabaligtaran naman ang lumalabas sa bibig.

"Sige pa, give it all, itodo mo pa..." pamaya-maya'y pabulong na sambit ng may-edad subali't maskuladong Griyego, mahina, subali't dahil tahimik ang paligid at sarado na ang lahat ng ilaw maliban sa opisinang ito, malinaw kong naririnig ang mga tinig nila, kasama na ang mga singhap at ang sumasagutak na tunog ng kanilang mga katawan. "Aahh... dahan-dahan... igh... slower... soft lang..." dinig kong pakiusap nito pagkatapos na pakiramdam ko'y nasaktan yata siya.

Suot pa rin nito ang kaniyang uniform subalit ang jogging pants at kulay itim na briefs nito'y nakahubo hanggang sa mga mabalahibong binti nitong nakabukaka... ang mga tuhod nito'y naka-bend at patuwad niyang sinasalubong ang mga ulos sa pamamagitan ng butas ng kaniyang puwit... mga ulos ng kumakanyod na si Yancy.

Gaya ng hitsura ni Yancy kahapon, nakahubo pa rin ang suot nitong jersey shorts hanggang tuhod, nakasampay ang white shirt nito sa kanang balikat, subali't ngayo'y may suot itong baseball cap na kulay dark blue. Prominente pa ring makikita ang ga-munggong nunal ni Yancy sa batok at ang pawis nito'y tumatagaktak sa buong katawan dahilan upang mangintab ito sa liwanag ng ilaw. Parang nang-i-invite ang mamasel at makinis nitong puwit habang umuurong-sulong upang tarakan ang butas ng nakatuwad naming coach.

Napansin kong ang kaliwang kamay nito'y nakasabunot na parang gigil na gigil sa salt-and-pepper na buhok ni Mr. Dimitrios Notarakis. Ang kanang kamay ng binatilyo naming captain ball ay nakaakap sa katawan ng nakatatandang lalaki at tila ba nakabalot ang palad niya sa titi nito at marahas ding binabayo.

Napaurong ako at patagong napasandal sa pader. Maraming tanong ang nagsisimulang manggulo sa utak ko. How can they do this so risky while the door is wide open? Parang ni hindi man sila natatakot na abutan ng kung sino sa ganitong pagkakataon?

Sa nangyari kahapon, pakiramdam ko, partly, may kasalanan ako. If I haven't been eavesdropping, hindi ko sana sila makikita sa ganoong sitwasyon. Malinis pa sana ang konsensiya ko, hindi pa ako naguguluhan at nako-confuse kung hindi ko ginawa iyon... but now, it's totally different. It's as if they're taking the risk of being caught in the act... like they don't care at all!

Kahit nakadama ako ng bahagyang pagkaumay, iba ang naging response ng titi ko. Tumigas ito't tila may sariling isipan na nanlaban sa loob ng briefs ko. Halu-halong damdamin ang bumalot sa akin, at sa lahat ng iyon, lumalamang ang pag-iinit ng katawan ko. Kinapa-kapa ko ang sarili ko, damang-dama ko ang pagngangalit ng burat ko. Damang-dama ko ang umaagos na paunang katas, alam kong nadadala ako sa aking natuklasan.

Bigla'y nakarinig ako ng mga naglaglagang mga bagay sa sahig. Pamuli akong sumilip... panakaw... patago. Nanunuyo ang lalamunan ko.

Ngayo'y nakapatong na ang buong katawan ni coach sa kaniyang mesa at sa sahig ay nakakalat ang mga stationeries at office supplies nito na para bang winalis sa mesa. Nakadagan sa kaniyang likuran payakap sa kaniyang katawan ang kabuuan ng bulto ni Yancy. Panay ang mga ulos nito... Madalas. Marahas. Malakas. Kung baga maaari'y ipasok nito ang lahat-lahat, itodo nito pati ang kaniyang bayag sa kalooban ng puwit ni Mr. Notarakis.

Tuloy pa rin ang mga singhap... mga halinghing... mga daing. Parang gusto nang bumigay ni Coach Dim at ngumanganga ito na parang nais pumalahaw ng malakas. Nakapikit pa ito na parang hindi na niya kakayanin ang nararamdamang hapdi gayong iba naman ang ibig iparating ng mga maririnig na salita nito.

"Ibaon mo pa, Yancy... push it all... itodo mo lahaaat... kantutin mo akooohhh... Aahhhh..." maririnig na bulong subali't madiing mga salita ng nakatatandang lalaki. Ang mukha nito ngayo'y kalunus-lunos, nakatiim-bagang na animo'y gigil na gigil... muli ko tuloy naalala ang mukha ni George Clooney sa pelikulang Solaris.

"Ganito ba, coach?" nanggigigil na tanong ni Yancy, sabay diin ng kaniyang kahabaan.

"Yeah... Ibigay mo laaahaat... Ganyaaann.... Ooohhh... Yancy... Y-Yancy!!! Fuck meee... fuck my ass... fuck meee... ungh... ooooh... f-fuck me like a whore!! I deserve it... I totally deserve to be fucked... ibaon mo lahat... aahhhh...I'm you're whore... Aahhhh!" Nakalulunos ang tinig ni Coach Dim, subali't bukod sa napamamagitanan ito ng mga singhap at mga halinghing, everything sounds so filthy.

Nakarinig ako ng hindi kalakasang flop. Hinugot ni Yancy ang titi nito sa puwit ni coach, and in just a second or two, parang na-memorize ko na ang hitsura nito gayong first time ko lamang nakita ang kahabaang iyon. Mataba ito, hindi maitim kungdi maputi na mamula-mula, at sa pakiwari ko'y mga lampas din ng isang dangkal na gaya ng akin. Parang matabang frankfurter ang hitsura nito at diretsong-diretso. Nangingintab at mapulang-mapula. I wondered, paano nakakayang i-accommodate ng Griyego naming coach sa kaniyang puwit ang ganito kalaking kargada? No wonder, iri siya ng iri.

Saglit lang pinasadahan ng salsal ni Yancy ang titi niya at muling ipinasok sa puwit ng napasinghap naming coach. Hindi ko namalayan na nabuksan ko na pala ang zipper ng pantalon ko at ngayo'y hawak ko na sa kanan kong palad ang aking naghuhumindig na haligi, binabayo, na tila ba sinasabayan ang bawat sakyod ng katawan ni Yancy. Hugot-baon... atras-abante... todong penetration ang ginagawang assault ni Yancy at ito nama'y wine-welcome pasalubong ng katawan ni Coach Dim.

"Aahhh..." anang aming coach.

"Masarap ba, coach?" tanong ni Yancy.

"Oh, yesss.... A-ang s-sarappph... ooohhh..." sagot naman ng coach namin.

"Haah... haahh... sabihin mong masarap, coach... haaahhh... sabihin mong gustong-gusto mo itooohh... igh! igh!" utos ni Yancy.

Humahalinghing lamang ang barako naming coach. Parang di na niya naririnig ang mga sinasabi ni Yancy. Sinabunutan ni Yancy si coach, itinodo ang sakyod sa puwit nito at saka nag-complete stop... ang isang kamay ay pumalupot sa leeg nito at inilapit ang bibig sa taynga ng hindi nanlalabang lalaki. Dinilaan, kinagat-kagat ang pinakapuno ng taynga at saka nilakasan ang sinasabi.

"Sabihin mo coach... sabihin mong nasasarapan kaaah..."

Nanlaki ang mga mata ng coach at pakiramdam ko’y damang dama niya hanggang bituka niya ang ulo ng titi ni Yancy kaya napa-aaaahhhh siya ng medyo malakas.

"Putang ina!!! P-please, Yancy. D-don't stop. I w-want you to c-cum... I want to f-feel you c-cum... I need your cum inside me! P-please... don't torture me like this..." tila maiiyak na litanya ni Coach Dim, pawis na pawis... pulang-pula na.

Ngumisi si Yancy sa narinig bago nagsimula muling kumanyod ng mararahas, "Saan mo ako gusto labasan, coach? Huh?! Sabihin mo kung saan mo gusto..." sumisingasing ang bawat ulos ni Yancy.

"Kahit saan... k-kahit saaaaan... just cum... and breed me... ejaculate inside me... anywhere!" nagdidiliryo na si coach at parang wala na sa sariling katinuan.

"Haaah, haahh.... malapit na akong... l-labasan..." ani Yancy.

"Harder, Yancy... deeper... aaahhhh...."

"Coach, eto naahh... aaaaaaaaaahhhh, aahhhhh! haahh... hahhh!!!"

Kamuntik na akong napasabay sa hiyaw ni Yancy. Gayunman, napasinghap na lang ako at napanganga upang pakawalan ang emosyon ko nang maramdaman kong sumargo ang katas palabas sa tagdan ng pagkalalaki ko.

Spurt... spurt... spurt... ang malauhog kong katas ay pumulandit sa tiles na flooring. Parang pinanawan ng lakas ang dalawa kong tuhod at pakiramdam ko'y mapapaupo ako subali't pinanghawakan ko ang natitira ko pang lakas.

Naririnig ko pa rin ang di magkamayaw na mga halinghing at hingal sa loob ng opisina ni Mr. Dimitrios Notarakis. Tinititigan ko ang sarili kong kahabaan habang lumalambot ito. Nang makaramdam ako ng ginhawa ay dali-dali kong isinilid muli sa briefs ko ang papalambot ko nang titi at saka ako ingat na ingat na tumakas.

Hindi ko na inalam kung ano ang mangyayari sa loob pagkatapos. Hindi ko na rin inintinding punasan ang kumalat kong tamod sa sahig. Kailangang makatakas ako bago ako mahuling nasaksihan ko ang kanilang "kababuyan"... kababuyang alam ko sa sarili kong nagpa-excite sa buo kong pagkatao.

Habang naglalakad ako palabas ng school, pinakikiramdaman ko ang sarili ko. May kaunti pa rin akong nararamdamang guilt pero hindi kasingsama noong mga nakaraang pagpapaligaya ko sa sarili ko nang ako'y nag-iisa. Kahit na gumugulo sa isip ko ang naghalu-halong mga aksyon... ang halu-halong mga mukha at reaksyon... kay Coach Dim... kay Yancy... kay Kuya Kasey... kay Tatay Ben... at ang damdaming hindi ko maipaliwanag... isinuko ko na ang reason at paghahanap ko ng sagot.

Sa katunayan, para pa ngang nadagdagan ng buhay ang aking dugo... kaya nabuo na sa isip ko ang isang plano para matapos na itong ginagawa kong self-torture: kailangang personal kong malaman kung ano ba talagang pakiramdam ng maka-experience nang ganoon.

Hindi ako ipokrito para sabihing hindi ako nasarapan sa ibinigay sa aking "tulong" ni Tatay Ben kanina. Napansin ko pa nga na parang hinahanap ng mata ko ang bibig ni Tatay Ben nang panahong sumambulat ang tamod ko sa sahig. Hindi sana ito nasayang, sana'y sa bibig na ito ng mabait kong kaibigan bumulwak, alam kong masisiyahan ito at magpapasalamat gaya nang pagpapasalamat niya sa akin kanina...

Bakit ko ba pinahihirapan ang sarili ko? Hindi ako dapat panaigan ng kahinaan ng loob. Ano ba ang dapat kong ikatakot? Kung kaya nilang gawin iyon, kaya ko rin. If they are enjoying this type of adventure, so must I. Kaya sa susunod, para matapos na ang kaguluhan sa isip ko, this is my decision: I'll take a huge step forward.