Barako True Story: PAGOD, PAHAGOD

PAGOD... PAHAGOD.

By Ginoong A. Serrez

Pagod, puyat, jetlag. Ikalawang araw pa lang ng pagbabalik ko sa Pilipinas matapos ang mahaba-habang kontrata, laman na agad ako ng lansangan. May pahatid na pera sa San Fernando, Pampanga... may pa-abot ng ATM card sa SM North... may padeposito ng pera sa Cubao... may pahatid na mga gamit sa Fairview... may pasalubong na mga chocolates sa San Lazaro. Lagare, pero alang-alang sa mga kasamahan ko sa trabaho at sa pamilya nilang umaasa sa padala - sacrifice. Give and take lang naman iyan eh.

Gabi na, pero may pahatid pa rin kinabukasan. Saka na ako didiretso sa pagre-report ko sa agency. Hanap ako ng matutulugan, buti na lang at may bakante sa apartelle na madalas kong tuluyan sa Ermita. Iyon nga lang, di na ako puwedeng makapamili dahil iisa lang ang bakanteng kuwarto. Tiis muna ako sa single bed at fan. Wala namang lamok at mapagtitiyagaan na. Ang mahalaga, may privacy.

Iyon nga lang, kahit na patang pata ang katawan ko, di ako dalawin ng antok. Umabot na ng alas dos ng madaling araw, dilat pa rin ang mga mata ko. Lumabas ako, nagpahangin. Naglakad-lakad, naghanap ng makakainan. Di pa man ako nakakalayo, nakakita ako ng isang bukas na salon/spa na kalapit lang ng 7-eleven sa kanto ng Padre Faura at Del Pilar. Mas nanaig ang pata kong katawan kaysa pagki-crave sa pagkain. Di na ako nagpatumpik-tumpik, pumasok ako at nag-inquire sa reception.

Gusto ko sana, female therapist (para iwas malisya, malambot ang kamay, at ma-enjoy ko ng husto ang masahe), pero sinabihan ako ng receptionist na occupied daw lahat at male therapists lang daw ang puwede sa mga oras na iyon. Since, pakiramdam ko ay talagang kailangan ko ng masahe, pumayag na rin ako.

May lumapit sa akin na lalaking maliit na maaskad ang mukha. Bad trip. Mukhang masama ang loob ng magmamasahe sa akin. May ibinigay siyang tuwalya, red robe (na may partner na shorts) at tsinelas. Pinagbihis ako sa isang maliit na locker room bago ako inihatid sa itaas. Nag-shower muna ako, pero parang kinakabahan na di mawari... dismayado dahil mukhang ipinaglihi sa sama ang loob ng masahista ko. Parang gusto kong umurong.

Kaso, talagang gusto ko lang marelaks. Kaya nagkibit-balikat na lang ako at nagpatuloy. Paglabas ko ng banyo, sinalubong ako ni Askad at inihatid ako sa isang kuwarto. Medyo may kalakihan ang loob, may apat na massage tables na nakalatag.

"Sir, dito na lang po kayo," ani Askad, itinuturo ang unang massage table, "paakyat na po ang therapist namin."

Hindi ako agad nakapag-react. Napatango na lang ako na hindi ko pa masyadong napa-process ang sinabi niya. Iniwan niya ako na di sigurado sa gagawin ko. So tinanggal ko ang robe, itinira ang suot kong shorts (kapartner ng robe na ibinigay sa akin), at dumapa na ako.

Ilang minuto rin akong naghintay bago pumasok ang therapist. Nag-angat ako ng tingin para kilalanin siya... Bagaman may kadiliman, alam kong hindi iyon si Askad. Mabuti naman.

"Good morning, Sir. Ako po si Fred, therapist niyo po..." magalang na bati nito. Mukhang mabait kahit medyo brusko ang boses. Di ko man gaanong aninag ang mukha, pero tantiya ko'y mas may edad ito sa akin. Kahit na nakauniporme ito'y banaag ang pagka-maskulado at batu-bato ng katawan nito. Tantiya ko'y singtangkad ko.

"Good morning... soft to moderate lang brod ha? Gusto ko lang marelax," pauna ko.

"Sige po, sir," anito at ibinalik ko ang mukha ko sa pinakabutas ng massage table.

Stretching muna kami. Pisil dito... hagod doon... normal lang... pero di nagtagal, ibinuka niya ang dalawang paa ko at naramdaman kong umakyat siya sa table. Nakapadapa ako nang iangat niya ang lower extremeties ko at ipinatong niya ang magkabilang hita ko pabukaka at papatong sa nakapaluhod niyang dalawang hita. Para akong naka-victory Joe nang padapa at medyo na-weirdo-han ako sa posisyon ko. Para kasing kakaiba… Hindi na lang ako kumibo at ayoko namang magmukhang amateur, pero medyo nakakakilabot ang posisyong iyon at di ko maiwasang tigasan.

May pagkakataon pa naman na aabutin niya ang balikat ko mula sa pagkakaposisyon niya kaya gumagayod ang pundilyo niya sa bayag kong nakalaylay sa hangin. Bagaman naaasiwa ako, hindi pa rin ako kumikibo. Hindi ko alam kung ano ang uunahin, ang kaba at takot na nararamdaman ko, o ang unti-unting pagbangon ng libog sa katawan ko.

Matagal kami sa ganoong posisyon at nagsisimula na akong magenjoy lalo't madalas ang pagkaskas ng bukol niya sa hugpungan ng hita ko. Kaya nang ibinaba niya na parehas ang mga paa ko, para pa akong nakaramdam ng panghihinayang.

Naramdaman kong bumaba siya ulit. Pindot, lapirot, haplos. Bumaba muli ang libido ko at nakaramdam ako ng ginhawa. Bihasa si Fred sa ginagawa niya. Mula balikat hanggang balakang ko, talagang swabeng haplos ang ginawa niya at talagang narelaks ako ng husto.

"Sir, ok lang ba tanggalin na natin ito?" anito na ang tinutukoy ay ang suot kong shorts. Medyo nabigla ako, pero tumango na lang muna.

Naramdaman kong kasama niyang hinahaklit ang underwear ko. Medyo napaangat ang ulo ko.

"Kasama ba talaga pati brip ko, brod?” tanong ko… halatang hindi komportable.

“Opo sir..” kaswal niyang sagot.

“Ha? Bakit? Kailangan ba iyon?" sunod-sunod kong tanong.

"Para sir ma-access natin ang kabuuan ng buttocks area at saka para na rin po di malagyan ng langis ang suot niyo. Mas marerelaks po kayo. Tatakpan ko na lang po kayo ng towel."

Hindi ko alam kung matatangahan ako sa sarili ko pero pumayag na rin ako. Mukha namang walang malisya ang masahista. Sa hitsura nito't pananalita, mukha siyang de-pamilyang tao at may naghihintay na asawa't mga anak sa pag-uwi niya. Family man ang dating kumbaga. Di ko man maiwasang malito o magtanong sa isip ko, ipinilit ko na lang sa sarili ko na pangkaraniwan lang ang lahat.

Haplos ulit siya... hagod... dumadaan ang kamay niya sa pisngi ng puwet ko na wala akong nararamdamang malisya buhat sa kanya. Parang normal na normal lang.

Hanggang sa napaidlip ako at di ko na namalayan ang paglipas ng oras.

Nagising ako nang tapikin niya ako at pinatitihaya na. Dama ko ang pagkakarelax ng lahat ng likod, buttocks, legs at paa ko. Pagtihaya ko, ini-rearrange niya ang towel na nakatakip sa gitnang bahagi ng katawan ko at umalis saglit. Pagbalik niya’y may dala siyang maliit na tray na may lamang puting tela.

Warm towels.

Pinunasan niya ako sa pisngi, noo, leeg at balikat bago kumuha siyang muli ng isa pa, iniladlad ito, at itinakip sa aking mga mata bago siya nagpatuloy..

Pumuwesto si Fred sa bandang ulunan ko at minasahe ako sa balikat at dibdib. Ewan kung imahinasyon ko lang iyon pero parang kakaiba ang kalabit ng masahista sa mga utong ko. Hindi lang kasi siya basta dinadaanan, pinapaikutan niya ng daliri. Well, di ko alam kung natural lang iyon pero ang katotohan ay nandoon ang pinakasentro ng libog ko. Di ko tuloy maiwasang tigasan. Damang-dama ko na umangat iyong towel na nagtatakip sa gitnang bahagi ng katawan ko at nagsimula nang pumasok ang malamig na hangin at dumampi sa balat ko banda roon.

Nagsimula akong kabahan. Padalas ng padalas ang kakaibang kalabit sa magkabilang utong ko at pakiramdam ko, sinasadya na ng masahista.

Humagod ang bihasang kamay ng masahista pababa sa ribs, sa sides… sa tiyan. Nagpaikot-ikot iyon sa tiyan ko. Ikot.. ng ikot. Hanggang sa nakaramdam ako ng tila malambot na bagay na kumakayas sa bumbunan ko. Di ako puwedeng magkamali…

ULO IYON NG BURAT NG MASAHISTA KO!

Kasabay ng paguntog ng bukol niya sa bumbunan ko ang mga pahapyaw na pagsagi ng dulo ng mga daliri ng barakong masahista sa ulo ng titi ko. Hindi ko na napigilang umungol, kahit alam kong hindi dapat. Sinubukan kong mag-isip ng ibang bagay pero nasesentro talaga ang pokus ko sa pagsagi ng dulo ng daliri niya sa dulo ng tigas na tigas ko nang tarugo.

Kagyat siyang tumigil. Nakarinig ako ng tunog ng telang tila ba nalililis, nguni’t saglit lang iyon, bago siya kumilos papunta sa paanan ko. Naramdaman ko ang muli niyang pag-akyat sa kinahihigaan ko, saka niya iniangat ang kaliwa kong paa at ipinatong sa isa niyang hita.

Napaigtad ako ng bahagya at naramdaman kong unti-unti nang hinihila ng gravity ang towel na nakatakip sa gitna ng katawan ko. Pakiramdam ko’y sumilip na ang ulo ng matigas kong burat sa pagkakatabon sa akin ng tuwalya.

FUCK! PAKIRAMDAM KO, PARA AKONG KARNENG KAKAKATAY LANG AT NAKABUYANGYANG SA MAMIMILI!

Hinagod niya ito mula tuhod... pataas sa hita... balik sa tuhod... pataas sa hita... hanggang sa una'y tentatibong nag-swipe sa singit ko ang dulo ng isa niyang daliri.

Di ko napigilang manginig. Sobrang nakakakiliti.

Inulit niya ang proseso, hanggang sa bandang huli'y dumalas ang pagkalabit ng daliri niya sa singit at sa gilid ng kaliwang bayag ko.

PUTANG INA! ANG SARAP! AAAAAH!

Inilapag niya ang kaliwa kong hita. Sa kanan naman. This time, hindi na tentatibo ang pangangalabit ng masahista sa singit ko’t bayag. Alam ko, sinasadya na niya. Napapanganga ako sa kiliti. Di ko mapigilan ang mapasinghap. Iba ang hagod, kakaiba ang sarap. Napapabuntung-hininga ako… napapahugot ng hangin. Di ko maiwasang magpakawala ng tahimik na “aaah…” sa takot na baka marinig kami ng mga nasa kabilang kuwarto.

Para akong tinatambol sa dibdib. Sa tanang buhay ko, noon lang ako nakaranas ng ganoong klase ng kaba… at excitement.

Nang matapos ang lahat, narinig ko ang mahina niyang bulong.

“Sir, stretching ulit tayo.”

Hindi na ako sumagot. Hindi ko alam kung paanong posisyon iyon basta nakapataas ang isa kong paa na tila nakaangkla sa isang parte ng katawan niya, bago siya dumapa sa katawan ko at naramdaman ko ang pagdiin pakrus ng harap niya sa harap ko.

PUTA TALAGA! MATIGAS NA RIN BA TARUGO NETO?

Saglit siyang bumangon upang i-stretch ang kabilang parte ng katawan ko at muli siyang pumosisyon padagan sa akin. Muling nagkrus ang mga harap namin.

SHET! MATIGAS NA NGA TALAGA ANG BURAT NG MASAHISTA KO!

Sa pagkakaposisyon niya, naramdaman ko ang mainit-init at mamasa-masang bagay na saglit na dumampi sa kaliwang utong ko.

“Aaah…” di ko napigilang ibulalas.

Naramdaman ko ang biglaang pagsiklop ng dalawang mamasa-masa at mainit-init na laman sa dulo ng utong ko. Nang sumipsip ito, napasinghap ako ulit. Nanginginig na ang buo kong katawan sa antisipasyon.

Muli siyang bumangon at iniayos ang pagkakalatag ng aking mga paa sa kinahihigaan ko. Naramdaman kong palad niya, naglalamira sa baby oil… at paikot-ikot na nilaro ang kahabaan ng titi ko. Hindi ko na alam kung ano ang unang sasabog sa akin… utak, puso, o puson. Talagang nangangatal ako sa kaba at sa kahalo nitong excitement at antisipasyon.

Nakarinig ako ng tila nahaklit na garter. Naramdaman ko ang pag-isod ni Fred sa bandang tiyan ko. Hindi kaya??? Putang ina… PUTANG INA!

Naramdaman ko na lang ang bigat ng katawan ni Fred pagkatapos walang ka-effort effort na dumulas ang burat ko sa isang lagusan na tuluyang lumamon sa kahabaan ng titi ko. Di ko na napigilan ang sariling tanggalin ang towel na nakatakip sa mga mata ko… gusto kong makumpirma kung ano’ng nangyayari.

PUTA… KUMPIRMADO! INUPUAN NGA ANG BURAT KO NG BARAKONG MASAHISTA KO!

Nakabaon nga ang burat ko sa puwet ng maskuladong barakong. Nakasando na lamang siya at marahil ay hinubad na niya kanina pa ang suot niyang pang-itaas. Bahagya lang niyang hinubo hanggang gitna ng hita niya ang suot na pantalon at brief kaya natatakpan nito ang view ng pagkakabaon ng titi ko sa puwet niya pero banaag ko ang pagkakangiwi ng masahista na saglit na tumigil… parang may iniindang sakit.

Nang dumilat siya, nakita niyang nakatingin na ako sa kanya. Biglang ngumisi si mokong.

PUTANG INANG NGISI IYAN! LALONG NAGWALA ANG BURAT KO SA LIBOG!

“Enjoy ka lang, Sir…” anito.

Inilapag niya ang dalawang kamay niya sa magkabilang dibdib ko at sinimulan niya akong kabayuhin. Panay ang bulong niya.

“Masarap ba, Sir…”

Sigaw ng isip ko, “OO!!! WALA KANG KASINGSARAP, GAGO KA! MABABALIW AKO SA GINAGAWA MONG HINDOT KA! PUTA KA… PUTA KAAAA!”

“Ibaon pa natin, Sir… iyong baon na baon… aaaah….”

Palahaw ng utak ko, “PATI BAYAG KO IPAPASOK KO, GAGO! PUTANG INA… PUTANG INA TALAGA!”

“Ikadyot mo sir… ibayo mo para sagad…”

Hiyaw ng demonyo sa guni-guni ko, “NAKAKALIBOG KA! TANG-INA KA! MUKHA KA PA NAMANG MAY-ASAWA NA… ALAM BA NG ASAWA MONG NAGPAPATIRA KA SA TUMBONG MONG HAYOP KA?”

“Sige pa, Sir… itodo mo pa…”

FUCK! TALAGANG ITOTODO KO PAGKADYOT KO AT BUBUNTISIN KITANG HINDOT KA! ANG SARAP MO! ANG SARAP, SARAP MO!

Bumangon ako at sinalubong niya ng halik ang mga labi ko. Laplapang umaatikabo. Putang ina talaga! Parang nawalan na ako ng pakialam sa paligid ko… minsan lang mangyari sa akin ang ganito… itodo ko na!

Sinasabayan ko ng hugot ang bawat angat ng katawan ng may-edad nang masahista at sinasalubong ko naman ng kadyot ang bawat bagsak ng katawan nito…

“Gago ka… ang sarap mo…” di ko na napigilang ibulong.

NGUMISI ULIT ANG MATON. IYONG NGISI NIYANG LALONG GUMIGISING SA DEMONYONG LIBOG NA LIBOG NA SA KALOOBAN KO!

“Talaga Sir? Masarap ba ako?” ganting bulong nito.

“Oo… andulas mo… ang sikip… ang saraaaap!” nanggigigil kong anas.

Pinag-igi pang lalo ng masahista ang pangangabayo, iniikot-ikot pa ang balakang, saka ako tinitigan na para bang nakakaloko.

NAKAKALIBOG ANG HAYOP!

“Malapit na ako… lalabasan na ako…” bulong ko.

“Sige lang, Sir… ilabas mo,” anito.

Bahagya akong natigilan… “Sa loob?”

Hindi niya ako sinagot… nagpanay-panay ang angat-baba ng katawan niya at binilisan niya ang pangangabayo. Sinunggaban niya ang mga labi ko at naramdaman ko ang biglaang pagpulandit ng mainit na likido sa dibdib ko.

NILABASAN NA ANG MALIBOG NA BARAKO!

“Aaaaaaah…” bulalas nito na parang walang pakialam kung marinig man siya ng ibang mga clients at therapists ng Spa nang mga oras na iyon!

Binilisan ko ang pagbarurot. At nahabol ko ang huling pulandit ng tamod niya. Bumulwak ang tamod ko sa loob ng kumikibot-kibot pa niyang puwerta. Yumuko siya ulit at nakipaglaplapan habang sinasaid namin ang mga katas ng kapwa namin nag-uulol na pagnanasa.

Pagkatapos ng pagpapakasarap, dali-dali akong pinunasan ng masahista gamit ang tuwalyang nalaglag na sa sahig. Nagbihis siya at nagpaalam saglit, at pagbalik ay may dala na itong ilang piraso pa ng hot towel na ipinanghilamos sa katawan ko at ipinanglanggas niya sa nanguluntoy ko nang burat.

Tip ko kay kuya: limandaan lang. Maliit kung tutuusin, pero malawak ang pagkakangiti ni Fred nang tanggapin iyon na para bang napakalaking biyaya noon… kasabay ang isang pisil sa balikat at ang bulong na, “balik ka, Sir, ha?”

Ngiti lang muna ang huli kong tugon.

Barako Series: CADENA DE AMOR Ch. 11

PROVISO

Ang Cadena de Amor ay mga yugto sa buhay ng iba't ibang mga barako na pagtatagniin ng pagnanasa, pagpaparaya, at... pag-ibig. Nagsimula sa kuwento ng magkakaibigang sina Kanor, Dado, at Caloy, ito ay magsasanga at mamumulaklak ng samu't saring mga kuwento ng kalibugan sa buhay ng iba pang mga barako na may direkta o hindi-direktang kinalaman sa mga naunang mga tauhang nabanggit. Iikot ang kuwento, magkakaroon ng samu't saring rebelasyon, hanggang sa bandang huli'y muling magbabalik ang daloy ng kuwento sa mismong pinagmulan nito.

Ang kuwento pong ito ay pag-aari ni Ginoong A. Serrez. Ang mga ngalan ng mga tauhan, bagama't may kinalaman sa mga nakasalamuhang tao sa tunay na buhay ng may-akda, ay ginamit lamang para magkaroon ng kongkretong imahen at personalidad ang mga tauhan. Ito po ay isang fiction at ang mga sitwasyon at kaganapan sa pagitan ng mga tauhan ay walang kinalaman sa tunay na buhay ng mga taong nabanggit.

Ikalabing-isang Bahagi

Ang Maldito at ang Marido

by: Ginoong A. Serrez

Ilang linggo ang matuling lumipas, isang araw, binabaybay ni Adonis ang daan pauwi lulan ng kaniyang kotse nang mapansin niya sa waiting shed ang kaklase niyang baguhan sa kanyang paningin. Nag-iisa lang ito doon. Hindi niya sana ito papansinin subali’t nang makita niya ang pagkakakunot ng noo nito, parang nakaramdam siya ng awa. Mukhang nagmamadali kasi ito sa hitsura nito. Sa mga ganitong oras pa naman ng hapon, madalang ang mga pampasaherong sasakyang dumaraan sa areang iyon. Ipinagpaliban muna niya ang mabigat na damdamin dito at nagpasyang magpaka-samaritano.

Pumara siya sa harap nito at saka ibinaba ang windshield sa passenger seat ng kanyang sasakyan. “Mukhang nagmamadali ka, ‘tol,” bati ni Adonis sa kaklase, “saan ba’ng punta mo?”

Tila nagtaka naman ang lalaki sa gesture ni Adonis. Nagpalinga-linga ito at nagdalawang-isip kung siya ba ang kinakausap ng nasa kotse… saka lang niya ulit naalalang nag-iisa nga pala siya doon.

Ngumiti si Adonis ng maluwag, natuwa siya sa kainosentehan ng kilos ng kausap. “Ikaw… ikaw nga ang kausap ko…” anito saka itinuro ito.

Napangiti naman ito. Halatang pilit… parang iwas… “Ako pala’ng kausap mo…”

Nang marinig ni Adonis ang boses nito, napamaang siya sa lamig ng tinig nito. Hindi mababa at hindi malaki, hindi rin baritono… somewhere in between… at may pagkapaos pa ito na bumabagay sa kanyang hitsura. Nakakatuwang pakinggan ang pagsasalita nito… walang punto… subali’t sa pandinig ni Adonis ay may magandang tono.

“Oo p’re… sabi ko… mukhang nagmamadali ka… baka on the way naman ang pupuntahan mo, ihatid na kita. Bibihira ang sasakyan dito sa ganitong oras…” ulit ni Adonis at medyo nilakasan ang boses para mas marinig siya ng kausap.

“Sige ‘tol. May oras pa naman ako. Baka maabala lang kita. Hintayin ko na lang iyong isang jeep,” magalang nitong tanggi.

Gustong sumimangot ni Adonis sa naging responde ng kaklase pero pumormal lang siya at nagpahalata ng pagkapahiya. “Tang inang ito… nakaka-two points na ito sa akin, ah…” bulong niya sa sarili. Umiral ang katigasan niya ng ulo at muling tumingin sa lalaki, “’Tol… ang akin lang, baka nagmamadali ka. Bihira lang kasi ang…”

“Salamat na lang ‘tol…” hindi pa man tapos si Adonis sa sinasabi niya ay binara na siya ng kausap. Halata rito ang pagkairita. Halatang nakukulitan sa kanya.

Lalong gustong magwala ni Adonis sa ngitngit at bumulung-bulong sa sarili,  “Putsa… ang yabang neto ah! Three points na ‘to sa akin…” muli niyang bulong. “Ano ba’ng ipinagmamalaki nito at kung makaasta’y akala mo kung sino? Ipinapahiya ako... wow! Ako na nga itong nagmamagandang-loob…”

Gayunman, hindi pa rin niya pinaaandar ang sasakyan. Para namang nakahalata ang lalaki. Dinungaw nito sa bintana ng sasakyan si Adonis saka humingi ng paumanhin, “’Tol… pasensiya talaga. Ayoko lang makaabala ng tao. Hindi ako sanay na mang-abala ng iba. Hindi naman sa binabastos ko ang alok mo. Isa pa, hindi naman tayo magkakilala.”

“Hindi mo ba ako natatandaan?” ani Adonis, lalong bumakas sa mukha ang pagkadismayado sa mga sinasabi ng lalaki.

“Hindi…” matapat na sagot nito.

“Magkaklase tayo sa klase ni Sir Tinio… English Literature… MWF, 3:00 p.m. Remember?” gusto sanang idagdag ni Adonis na walang makaka-miss sa grand entrance niya sa klase.

“Really?” ang patanong na sagot na iyon ng lalaki ang halos magpakulo ng dugo ni Adonis. Lalo pa nang marinig niya ang mga litanya nito, “Sorry ‘tol. Hindi kita napansin doon… madami kasi akong iniisip… anyway… thanks, but no thanks na lang ulit ‘tol. Sorry talaga dahil hindi nga kita kilala. I can’t afford na maabala kita.”

“Eh, di magpapakilala ako,” ani Adonis… pinilit na ngumiti bagama’t tiim ang bagang dahil sa pagkapahiya, “Adonis… Adonis Montecarlo…”

Ang inaasahan ni Adonis na sagot ay, “so, ikaw pala si Adonis… I heard so much about you… bantog ang pangalan mo dito sa university… blah-blah-blah at kung anu-ano pang papuri and whatis and whatnots tungkol sa kanya…”

Pero tuluyang gumuho ang pag-asa niyang iyon nang marinig ang sagot ng lalaki, “ah, ganun ba?” Ni hindi man lang inulit ang pangalan niya na lalo pang nagpatunay ng kawalan ng interes nito sa kanya o sa pakikipag-usap man lang sa kanya.

“Ikaw…” ani Adonis, pigil ang panggigigil… “hindi ka ba magpapakilala?”

Subali’t bago pa man ito makasagot, tumingala ito. Namataan nito ang paparating na jeep at nagmamadaling nagpaalam, “’Tol… sorry… andiyan na iyong jeep. Salamat na lang sa alok. I really appreciate it. Ingat ka na lang pagbiyahe mo …” Lumayo na ito sa sasakyan ni Adonis at naiwang nagngingitngit ang binatilyong puno ng kumpiyansa sa sarili. Pahiyang-pahiya siya. First time niyang magpaka-samaritano, ni hindi niya gawaing mag-alok ng ride sa maski na kanino… tapos heto at masusupalpal lang siya nitong bagong mukhang ito?

“I have never been treated like that… Never! Lalo kitang tatandaan, gago ka! Humanda ka… gagawa ako at gagawa ng paraan para makaganti sa pamamahiya mo…” ngitngit niyang pangako sa sarili. Pakiramdam tuloy niya sa sarili’y isa siyang matronang namimick-up ng call boy nguni’t tinanggihan dahil sa hindi kaaya-ayang hitsura at sobrang katandaan.

Sa condo, gaya ng nakagawian, nagsuot lang siya ng itim na tank-top at may kaiksiang kulay asul na boxer shorts. Nagsuot lang siya ng puting medyas at running shoes saka nagsimula sa kaniyang mga exercise routine. Tagaktak ang pawis niya subali’t habang nakakaramdam siya ng pagod, mas lalo siyang nakakaramdam ng fulfilment at satisfaction.

Habang nagbubuhat ng mga dumbbells ay pinasadahan niya ng tingin ang sarili. Tunay naman, sa tangkad niyang 6 feet at katawang alaga sa balanseng diyeta at ehersisyo, di-kataka-takang marami ang magnasa sa kanya… sinamahan pa ng mukha at kabuuang bunga ng mixture ng lahing Swedish at mestisahing Pilipina, talaga namang guwapo sa salitang guwapo si Adonis. At dahil batid niya ang katotohanang iyon, kakikitaan siya ng hindi pangkaraniwang pride at kumpiyansa sa sarili.

Matapos ang humigit-kumulang sa isa’t kalahating oras na ehersisyo, nagpunas na siya’t hinubad ang lahat ng kasuotan saka itinapis sa baywang ang tuwalyang ipinamunas. Pagkaraka’y ipinasya niyang maghanda ng makakaing hapunan… isang light chicken sandwich at isang basong fresh orange juice. Dinala niya iyon sa may terasa ng kanyang unit at doon niya ito kinain habang pinanonood ang mga tao’t mga sasakyang nagsisipagdaanan sa kalye sa ibaba.

Saglit siyang pumikit at dinama ang dampi ng hangin. Nguni’t sa kanyang pagpikit ay nakita niya ang nakangiting mukha ng kaklase niyang kanina lang niya napansin. Napamura siya ulit… bakit biglang sumagi sa isip niya ang lalaking iyon? Ipinisig niya ang ulo at ipinokus sa ibang alalahanin ang kaniyang isipan. Sa pagkakataong ito’y nagtagumpay siya.

Naalala niya ang ina… ang pagkakaalam niya, apelyido ng ina ang kanyang gamit. Swedish ang biological father niya na isang opisyal sa isang luxury liner. Hindi niya alam kung ano’ng dahilan bakit hindi nagkatuluyan ang mama niya’t ang biological father pero wala pa siyang balak alamin… at least, not for now. Ang mahalaga sa kanya ngayon ay inaalagaan siyang mabuti ng kanyang ina at ng napangasawa nitong isang Italyanong businessman tatlong taon na ang nakalilipas on his fourteenth birthday.

Naputol ang kanyang ala-ala nang marinig niya ang doorbell. Wala siyang inaasahang bisita sa mga oras na iyon kaya napakunot ang noo niya habang tinatahak ang daan patungo sa pinto. Sinilip niya sa peephole upang malaman kung sino’ng kumakatok. Nakatalikod ito pero dahil sa unipormeng suot, nakumpirma niya kung sino ito… isa sa mga guwardiya ng condominium.

Binuksan niya ang pinto at nagtanong, “bakit?”

Napaharap ang guwardiya sa kanya. Napangiti si Adonis sa nakita… may hitsura ito subali’t hindi pa niya ito kilala. Bagong mukha, malinis at maayos magdala ng damit. May kataasan ito, 5'9" marahil, hindi pangkaraniwan na height ng mga Pinoy. Kung hindi ito nakauniporme ngayon ay hindi siya pagkakamalang guwardiya lalo’t maganda ang bulto ng katawan nito. Bata pa ito, marahil ay ilang taon lang ang tanda sa kanya. Nangiti si Adonis nang makita sa mukha ng guwardiya ang bakas ng pagkagulat – kita agad sa mukha nito ang biglaang paghanga sa kanya.

“M-Mr. Montecarlo?” tanong ng guwardiya na halatang nananantiya pa.

“O, ano’ng problema?” nangingiting tanong ni Adonis, tuwang-tuwa sa reaksiyon ng kausap.

Nang maglamyerda ang mga mata ng kausap pababa-pataas sa katawan ni Adonis, nilawakan pa ni Adonis ang pagkakabukas ng pinto para lalo pang i-display sa guwardiya ang magandang hubog ng kaniyang katawan. Parang iniinggit ito… marahil ay kasama na rin ang pang-aakit…? Nakita niya ang panaka-nakang paglunok nito ng laway. Tila natameme.

“Perez…?” tanong ni Adonis… binasa lamang ang pangalan ng guwardiya sa badge nito.

Umangat ang tingin ng guwardiya at tila napapasong ngumiti… “R-Ric… R-Ricardo Perez po… ser…” tila atubiling pakilala ng guwardiya sa sarili.

“Tawagin na lang kitang Ric… So, Ric, ano’ng atin?” kung napaiba-iba siguro ang guwardiya’y baka kanina pa niya nasinghalan. Pero palibhasa’y natutuwa siya sa hitsura nito’y ngumingiti-ngiti lang siya habang pinanonood ang tila “napahiyang tinedyer” na kilos ni Ric.

“Ay… sori ser… n-nalimutan ko… nga pala po, pinapunta ako dito ni Kuya Jack… hindi ko po kasi alam na may ibinilin pala kanina sa kaniya ang mommy niyo. Pinaabot po itong pakete na ito… pasensiya na ser, di ko po naibigay kanina…” parang wala sa huwisyong sabi nito saka tumungo matapos ihain ang may kalakihang pakete kay Adonis.

Hindi inabot ni Adonis ang pakete, bagkus ay inanyayahan niya ang guwardiya sa loob ng unit niya.

“Pasok ka muna… pakilapag na lang doon sa may mesita sa sala…” ani Adonis, may kalokohang pumapasok sa utak. Pagkapasok na pagkapasok ng guwardiya ay umakto na agad ang binatilyo. Sinadya ni Adonis na masabit ang isang dulo ng tuwalya sa knob ng pinto, kaya nang magsara ito’y nahubad sa katawan niya ang nakatapis na tuwalya.

Pagharap ng guwardiya’y napamulagat ito nang ang unang nasilayan ay ang nakalaylay at malambot na tarugo ni Adonis na halos umabot na ang ulo sa kalahatian ng kaniyang hita. Namataan pa ni Adonis ang pagsinghap ng guwardiya at tila napako sa kinatatayuan, napayuko na wari'y napahiya.

Alam ni Adonis na malakas ang epekto niya sa guwardiya pero tatawa-tawa lang ang binatilyo sabay sabing “Ay... nasabet! Di bale, pareho naman tayong lalaki, 'ala naman sigurong problema...” Hindi na binawi ng binatilyo ang tuwalya sa pagkakasaklit sa knob at hubo’t hubad siyang lumapit sa bata-bata pang guwardiya.

Nang makitang papalapit siya’y tila napapasong umiwas ang guwardiya, “Ser, a… a-alis na p-po ako. B-Baka po… h-hanapin ako sa ibaba… M-Mapapagalitan p-po ako… s-ser…”

Painosenteng ngumiti si Adonis, gusto niyang matawa sa pagkakautal ng kaharap subali't pinigilan niya ang sarili, “Ala namang sigurong kaso kung magtagal ka... me problema ba? Baka lang ‘kako gusto mo munang… hmm… mag-juice bago bumaba? Mukha kasing medyo nauuhaw ka…”

Hindi pa rin makatingin si Ric kay Adonis. Iginala nito ang paningin sa kabuuan ng unit… sa mga dingding, sa mga halaman, sa sofa… sa kung saan-saan… pero ni hindi niya matingnan ng direkta ang kabuuan ni Adonis. Pinamulsa pa niya ang dalawang kamay upang hindi mahalata ang pamumukol ng kaniyang harapan dahil sa totoo lang, parang may malakas na hatak ng laman ang katawan at hitsura ni Adonis sa kaniya. Litong-lito ang guwardiya sa nararamdaman. Nguni’t anuman iyon, pinanlabanan niya ito.

“H-hindi na siguro s-ser,” lumunok muna ito bago nagpatuloy, “baka lang po talaga ako hanapin sa ibaba… m-malapit… malapit na po kasing magronda si… ahm… si Kuya Fred… s-sige po ser…”

"Ok..." ani Adonis.

Malawak ang pagkakangiti ng binata subali’t hinayaan na niyang makaraan ang guwardiya. Umiiling-iling na lang siyang tinungo ang pinto matapos lumabas ni Ric upang kunin ang tuwalya sa doorknob at muling itinapis sa sarili. Natutuwa siya na kahit sa mga pangkaraniwang lalaki’y may malakas siyang epekto.

Naalala tuloy niya si Prof. Arellano na hindi niya matandaang nagpakita man lang ng maski na anong motibo sa kanya noong nakaraang semestre. Subali’t kanina lamang ay naangkin niya ang dalawang butas nito. Mabilis ang mga pangyayari… wala sa plano niya ang lahat pero hayun at nangyari ang noon pa niya inaasam na mangyari sa kanilang dalawa ng propesor.

Naalala niya ang mga binanggit na pangalan ng bagong guwardiya. Si Jack, siguro’y nasa late thirties, at si Fred naman ay nasa mid to late thirties. May mga edad na kung tutuusin, halos doble na ng kanyang edad na seventeen. Madalas niyang kakuwentuhan ang mga ito sa gabi. Minsan, pati ang mga asawang dumadalaw sa mga ito'y nakikipaghuntahan sa kanila.

Sa dalawang nabanggit, aminado si Adonis na may hitsura si Jack. Batak sa ehersisyo ang katawan nito at neat sa pagdadala ng kaniyang uniporme. Halatang alagang-alaga ng asawa.

Natutuwa si Adonis na pagmasdan ang mga mata ni Jack... para kasing laging nagpapaawa. At kahit hindi gaanong nakakatawa ang mga kuwento nito'y madalas ay kapupulutan ng aral. Palibhasa’y ito ang pinaka-head security sa condo nila, maingat ito sa pananalita; dinagdagan pa ng gandang lalaki, hindi maiwasang magkaroon ng mga isyu tungkol sa mga residents na babaeng nagpapahiwatig sa may asawang guwardiya. Subali't sa isang buong taong pananatili ni Adonis sa condo, wala pa siyang nabalitaang nangaliwa si Jack. Sabagay, maganda at maalaga ang asawa nitong si Karen na isang guro sa pampublikong eskuwelahan.

Si Fred naman ay bahagya lamang umangat sa pangkaraniwan ang hitsura subali't kalog at mahilig magpatawa. Pati ang asawa nitong si Olga ay tawa pa rin ng tawa sa kakulitan ni Fred. Pero taliwas naman kay Jack, kabi-kabila ang babae ni Fred. Balita sa condo ang pagka-chickboy nito. Sabagay, batak din ang katawan nito sa ehersisyo at maalaga rin sa kalusugan. Buti na lamang at mabait at may pagka-inosente si Olga at tila walang kamalay-malay sa mga extra-curricular activities ng asawa niya.

At eto naman ngayon si Ric. Bata-bata pa, may hitsura nguni't hindi pa niya gaanong kilala. Magkagayunman, nahiwatigan na agad ni Adonis na tinablan ito sa panunukso niya.

Nangiti na lamang ang binata. Bagaman hindi pa naman siya tinitigasan, alam niya na malapit-lapit na rin siyang tablan sa mga pinaggagagawa niyang panunukso sa guwardiya kanina lamang. Baka kung nagtagal ang ginawa niya’y nakatingaro na ngayon ang alaga niya’t wala nang makakapigil sa kanyang kalibugan. Madali kasi siyang tigasan… dala na rin siguro ng kaniyang kabataan… at saka matindi rin ang libog sa katawan.

Nang hindi sinasadya’y sumagi na naman sa isip niya ang pangyayari sa pagitan nila noong bagong mukha kanina. Napawi ang lahat ng kasiyahan sa kanyang mukha at napalitan ng pait. Hindi niya alam kung nasaktan ba siya sa ginawa nito sa kanya kanina o talagang napahiya lang siya talaga. “Bakit naman ako dapat masaktan? Para saan?” tanong ng binatilyo sa sarili.

Pakiramdam talaga niya’y lalo pa siyang na-challenge sa ginawang pangba-balewala sa kanya ng bagong kakilala – gayong ni pangalan nito’y hindi niya alam. Maraming paraan para malaman niya ang pangalan nito at kung sino talaga ito. Sisimulan niya bukas ang pagre-research. Sa panahong iyon, minabuti niyang magpahinga ng maaga-aga. Gusto kasi niyang gumising ng maaga upang makapag-jogging sa parke bago pumasok sa eskuwela. Nagbasa-basa lang muna siya ng mga assigned chapters bago siya tuluyang nagpadala sa sariling antok.

Suot ay sandong asul na humahapit sa katawan – butterfly ang tabas sa likod na nagbigay ng magandang view ng kaniyang mamasel at makorteng likuran; puting running shorts na medyo may kaiksian na siya namang nagpaprominenteng lalo sa malaman, mabuhok at mahubog niyang mga hita’t binti; lowcut na medyas at running shoes na parehong puti. May dala siyang isang may kalakihang bimpong kulay asul. Tila siya isang atleta sa kanyang kasuotan na hindi naman pagsisinungalingan ng kaniyang magandang pangangatawan.

Maganda ang gising ni Adonis at may ngiti siya sa mga labi habang nilalanghap ang malamig na hangin ng madilim na umaga. Alas kuwatro pa lamang subali’t alerto na ang buo niyang katawan. Hindi niya matandaan ang panaginip kagabi subali’t alam niyang gising na gising ang buong diwa niya pagmulat ng kaniyang mga mata.

Pabikangkang siyang umupo sa marmol na sahig ng isang patio, tuwid ang mga paa at nagsimulang idukwang ang sarili magkabilaan upang makapag-stretching. Wala siyang pakialam kahit alam niyang madali siyang masilipan sa laylayan ng kaniyang suot na shorts dahil mamula-mula naman ang kaniyang singit at malinis ang suot niyang puting briefs. Katwiran niya, wala namang makakakuha noon sa kanya. Ang nakakahiya, 'ika nga niya, ay kung maitim ang singit niya.

Nasa ganoon siyang kalagayan nang mapansin niya ang isang lalaki’t isang babaeng magkasabay na nagdi-jog sa pathway. Bibihira pa ang mga tao kaya ang presensya ng iba’y madaling mapansin kahit may kadiliman sa lugar na pinili niya, palibhasa’y hindi pa sikat ang araw. Ngumiti lang siya sa mga ito gayong hindi naman niya ito kilala – marahil ay naaninag ng mga ito ang kanyang ngiti, kumaway naman parehas bilang pagtugon.

Sa tingin niya’y mag-asawa ang dalawang ito. Madalas kasi niyang makita ang parehang ito sa ganitong oras ng umaga sa tuwinang nag-eehersisyo siya sa parke. Pamilyar na sa kanya ang mga mukha ng mga ito at marahil ay ganun din ang mga ito sa kanya. Hindi nga lamang sila nagkakaalaman pa ng kani-kaniyang mga pangalan. Pero madali namang tandaan ang mga mukha nila dahil parehong mapuputi at kapuwa may mga hitsura.

Ang lalaki’y matangkad at maganda ang hubog ng pangangatawan na halatang alagang-alaga sa ehersisyo, marahil ay nasa late thirties na ito, salt-and-pepper ang buhok na clean cut subali’t may pagka-baby face – halos ang dating ay mala George Clooney, subali’t di-hamak na mas batang version nito. Ang babae nama’y bilugan ang mga mata, maganda ang hubog ng katawan nguni’t may kaliitan ang height, marahil ay bata ito ng limang taon sa lalaki dahil makinis ang kutis nito at walang pileges, walang kaarte-arte sa mukha at natural lamang ang ganda, at ang kulay itim, bagsak at straight nitong buhok ay laging naka-ponytail tuwing nakikita niya roon. Totoo, perfect pair kumbaga ang dalawa. Nakakatuwa silang masdan lalo’t magkaterno ngayon ang kanilang mga kasuotang  kulay matingkad na asul.

Nakadalawang beses nang nakaikot ang magkapares bago nakatapos si Adonis sa kaniyang stretches. Sinimulan na niyang maglulundag, at sa bawat bagsak niya sa lupa’y sumasabay rin sa pag-alog ang kaniyang namumuwalang harapan. Bagaman may suot siyang panloob ay bukol na bukol pa rin ang kanyang pagkalalaki dahil halos hindi makayang sapuhin ng kaniyang briefs ang kalakihan nito. Sa totoo lang, large ang suot niyang briefs ngayon hindi dahil nananaba siya kundi dahil gusto niyang magkaroon ng maalwang espasyong magagalawan ang kaniyang malaking pagka-Adan.

Matapos ang ilang breathing exercises ay nagsimula na siyang mag-jog. Pinili niya ang pataliwas na direksiyon. Nagsisimula nang lumiwanag ang kalangitan at maaaring papasilay na rin ang araw. Makailang beses niyang nasalubong ang magkapareha na sa tuwina’y binabati niya ng isang maaliwalas na ngiti. Paparami na rin ng paparami ang mga nagdi-jogging at hindi rin nagtagal ay lumiwanag na ng tuluyan.

Basang-basa siya ng pawis kaya ipinasya niyang magpunas gamit ang kanyang dalang bimpo. Humanap siya ng isang malinis at sementadong lugar at doon siya nag-situps at nag-push ups. Maraming mga joggers ang halos mapatigil sa lugar niya, ang iba’y parang napapasong aarangkada paalis subali’t mapapansing iikot lamang upang bumalik at halos panoorin siya sa kaniyang mga routine. May mga obvious na iba ang puntirya sa panonood – iyung iba’y sadyang nandoon lang upang silipan siya dahil talaga namang hindi maitatanggi ang pamumukol ng kaniyang pagkalalaki. Lalo na sa kaniyang pagsi-sit up ay halos ibuyangyang ng laylayan ng kanyang shorts ang mga himulmol sa kanyang kasingit-singitan.

Wala namang pakialam si Adonis. Sige lang siya sa kanyang ginagawa kahit alam niyang maraming mga matang halos lumuwa dahil sa animo'y direktang pagbibilad niya ng laman. May isa pa ngang malamyang bakla ang talagang umupo na sa isang bench na malapit sa kinaroroonan niya at doon ay tila ginawa siyang breakfast habang pinanunood siya doon na takam na takam. Kilala na niya halos ang baklang ito dahil sa araw-araw na pagdi-jogging niya’y lagi na lang itong nakatanghod sa kanya na tila ba asong gutom na gutom. Hinahayaan lang niya ito basta’t huwag lalapit at baka mabugbog niya ng di-oras.

“Adonis…”

Napatigil siya saglit nang marinig ang tinig ng tumawag sa kanya. Umupo ito at pagkaraka'y ipinantabing ang kanang kamay sa noo upang makaiwas sa pagkasilaw sa sinag ng araw. Nakilala agad niya ang tumawag sa kanyang pangalan. Si Vernon, isa sa mga malalapit niyang kaibigan.

“Hayop ka, ‘tol!” bati ni Adonis sa kaibigan. Kanina pa pala niya ito hinihintay at sa daloy ng usapan nila’y malalaman mo’ng may pinag-usapan silang magkita sa parkeng iyon. Maong na kupasin at may kaliitang kulay balat na shirt na humahapit sa katawan ang suot ni Vernon. Halatang hindi jogging ang intensiyon.

“Oo na… oo na… pasensiya na ‘tol. Nalimutan kong i-set ang alarm. Kagigising ko lang halos,” sansala at paliwanag ni Vernon, inukot ang guwapong mukha upang magpakitang hindi niya talaga sinasadya ang pagkahuli sa usapan.

Ngumiti si Adonis, at nag-Indian sit bago tinapunan ng hindi magandang tingin ang baklang kanina pa nakatanghod sa kaniya. Tila naman napaso ang bakla at patay-malisyang sa iba ipinokus ang tingin, at pagkuwa’y ay napatayo at nag-jogging ng wala sa oras.

Umupo naman si Vernon sa harap ni Adonis, “’Tang ina p’re… kaya naman pala halos malaglag ang mga mata ni Ateng sa iyo eh…” wika nito na ang tinutukoy ay ang baklang umarangkada ng alis, “kahit naman sinong bading, talagang pagpipiyestahan ang ‘bakat’ mo… halos ibilad mo na ang bukol mo, eh... parang wawasakin na ang suot mong pangloob sa sobrang laki...” sabay nguso sa harap ni Adonis at ngumisi.

Natawa si Adonis at inispat ng bimpo ang hita ng kaibigan, “Tado mo!”

May pinag-usapan sila. Napapansin ni Adonis ang ilang mga panakaw na sulyap ni Vernon sa bukol niya pero hindi niya iyon binigyang-pansin dahil alam naman talaga niyang takaw-pansin ang bakat niya. At saka ang pinag-uusapan nila ngayon ay tungkol sa girlfriend nito. Halos araw-araw kasi'y naging sumbungan na ni Vernon si Adonis dahil sa malimit na pagseselos ng kaniyang girlfriend. Alam ni Adonis na straight talaga si Vernon – simula pa kabataan nila'y isa na ito sa maituturing niyang kabatak.

Isa pa sa mga dahilan kung bakit sa umaga sila nagkita ay ang napapadalas na pagtawag ni Wendy, girlfriend ni Vernon, sa hapon at gabi upang imbestigahan ang mga hang-outs at gimmicks ng boyfriend. Paranoid na masyado ang hitad. Mahal ni Vernon ang katipan kaya gusto niyang gumawa ng paraan para mawala na ang mga selos na nagpapahirap sa kalooban niya.

Habang nag-uusap, tumayo na si Adonis at inaya ang kaibigan na maglakad paikot sa plaza ng parke. Pinapayuhan niya ito habang daan, at hinikayat na magkaroon pa ng mas mainam na pasensiya sapagkat siya ang lalaki at siya ang nagdadala ng sitwasyon. Kasalukuyan siyang nagsasalita nang sa gilid ng mga mata niya'y namataan niya muli ang mag-asawang kabatian - nag-uusap ang mga ito sa isang gilid. May iginigiya ang babaeng isang mountain bike at tila nagpapaalam ito. Pasimpleng ngumiti si Adonis nang ibalik ang tingin sa kaibigan upang pagtakpan ang ilang saglit na pagkawala sa pokus. Mabuti na lamang at nakayuko si Vernon na tila nag-iisip ng maigi.

Sa isang muling pagsulyap sa mag-asawa, nakumpirma ni Adonis na nagpaalam ang babae nang humalik ito sa pisngi ng lalaki at sumakay ito na sa mountain bike at kumaway.

Parang nagkaroon ng interes si Adonis sa sitwasyon – kung bakit kailangang magpaiwan pa ang lalaki sa parke. Hindi pa tapos ang ritwal nito – o baka may hindi pa tapos na gawain? Nasa di gaanong kalayuan ang posisyon nina Adonis at marahil ay hindi sila napansin ng lalaki dahil umupo lang ito sa isang bench at pagkuwa'y ay nag-inat-inat.

Panay lang ang salita ni Adonis subali't biglang tumunog ang cellphone ni Vernon. Saglit na napatingin si Adonis sa kaibigan na natatarantang sinagot ang tawag. Alam na agad ni Adonis kung sino iyon sa akto pa lang ni Vernon na tila hilong talilong - ang girlfriend nito, si Wendy.

"Honey, mukhang napaaga ang tawag mo..." simula ni Vernon at marahil ay sumagot ang nasa kabilang linya. Napapahiyang tumingin si Vernon kay Adonis at napangiwi, "Andito lang ako sa parke, kasama ko si Adonis..."

Saglit na katahimikan, nakikinig si Adonis sa usapan ng dalawa. Kahit na hindi niya naririnig ang sinasabi ni Wendy ay nakikita niya sa facial expression ni Vernon na nagdududa na naman si Wendy at dahil dito'y napapahiya ang kaibigan niya sa kanya. Inilinga na lamang ni Adonis ang mga mata upang huwag nang makita ang pagkapahiya ng kaibigan. Napansin niya ang pagdalang ng mga tao sa kinalalagyan nila; ang mga naglilinis sa parke nagkawalaan; ang mga sasakyan ay dumadalang. Saka pa lamang niya muling itinuon ang tingin sa kaibigan.

"O, sige. Papunta na diyan..." pagtatapos ni Vernon at nahihiyang napatingin kay Adonis.

"I understand, sige, 'tol, larga na... baka pagsungitan ka pa niyan, ang aga-aga."

Tinapik siya sa balikat ni Vernon - tanda ng pasasalamat sa pag-unawa ng kaibigan - bago humiwalay. Nang makalayo na ito'y muling naisipan ni Adonis na lingunin ang minamasdang lalaki kanina. Wala na ito sa kinauupuan ngayon. Nagpalinga-linga siya upang hanapin ito subali't hindi na niya ito namataan.

Nagkibit-balikat na lamang siya't nagpatuloy sa paglalakad. Makailang hakbang pa'y saka lamang niya naramdaman ang pamimigat ng kanyang pantog. Napagpasyahan niyang tumungo sa nag-iisang restroom ng parkeng iyon.

Hindi sanay gumamit ng pampublikong restroom si Adonis, lalo na sa restroom ng parkeng iyon – alam kasi niyang masangsang ang amoy dito at hindi gaanong nalilinisan. Sa katunayan, pangatlong beses pa lang marahil niyang gagamitin ang restroom na iyon dahil sa talaga namang bibihira itong bisitahin ng mga tao.

Pagpasok niya sa restroom ay bumalot kaagad ang may kadilimang atmospera; katahimikan na hinaluan ng may kanipisang amoy na hindi kaaya-aya sa ilong. Ang tanging liwanag lamang sa loob ay ang liwanag ng umaga na tumatagos sa mga basag na de-salaming bintana nito na halos nakadikit na sa mataas nitong kisame.

Pero kung ikukumpara sa dalawang beses niyang pagbisita rito, mas malinis itong maituturing ngayon dahil naobserbahan ni Adonis na hindi na halos nagpuputik ang tiled floors at bagong pintura na ang mga dingding. Hindi na rin ganoon katapang ang panghi at sangsang ng ere. Muling namasdan ni Adonis ang pamilyar na dalawang pinto ng magkahiwalay na stall kung saan naroon ang tig-isang toilet bowl, gayundin ang tatlong urinals sa tapat nito.

Papaapak pa lamang siya sa tapat ng unang urinal  nang mapansin niya ang marahang pag-awang ng dulong pinto. Napalingon siya roon at bago ito muling naipinid ay rumehistro sa utak niya ang matang nakasilip na hindi rin niya gaanong naaninag dahil sa nakatabing na anino ng pinto. Nakarinig pa siya ng bahagyang pagtikhim, tila ba nagpaparamdam ang lalaki sa loob ng stall.

Ngumisi na lamang si Adonis at inilabas ang kanyang burat at malayang pinasirit sa urinal ang mainit niyang ihi. Naramdaman niya ang muling pag-awang ng pinto. Alam niya, sinisilipan na siya nang kung sinong naroroon dahil sa anggulong kinaroroonan niya, tiyak na tatama ang paningin nito sa nakabuyangyang niyang pagkalalaki lalo na't hindi rin naman talaga kayang itago ni Adonis ang kalakihan nito kahit na pa magbago siya ng posisyon. Sanay na siya ng nasisilipan at sanay na rin siyang kainggitan ng mga kalalakihan dahil sa may kalakihan niyang burat. Basta walang salingan, ayos lang sa kanya.

Narinig ni Adonis ang pagsinghap ng lalaki kaya hindi na siya nakatiis, tinapunan niya ng hindi magandang tingin ang direksiyon nito. Subali't siya mismo'y nagulat dahil ngayo'y malaki na ang pagkakaawang ng pinto at nakalitaw na halos ang kabuuan ng ulo ng lalaking titig na titig sa kargada niya.

Nakilala niya agad ang lalaki, ang bilugan nitong mga mata, ang may kakapalang mga kilay, ang matangos nitong ilong at maninipis na mga labi... gayundin ang salt-and-pepper na buhok nito... hindi siya maaaring magkamali, ito ang lalaking kanina lamang ay kasama ang kanyang asawa.

Nag-angat ng tingin ang lalaki upang salubungin ang mga mata ng binatilyo. Pero kahit na nakita nitong nakatingin si Adonis sa kanya ay tila wala itong balak na isara ang pinto. Bahagyang nakaawang ang mga labi nito at panaka-nakang lumunok. Tila ba tinakasan na ng anumang hiya sa katawan at lantaran ang pagpapakita nito ng seksuwal na interes sa guwapong binata. Pagkuwa'y ay huminga ito ng malalim at tila takam na takam na banayad na dinilaan ang labi at muling itinutok ang mga mata sa kanyang nakasungaw na kahabaan.

Napangiti si Adonis habang minamasdan ang mukha ni George-Clooney-look-alike. Bagaman wala sa hinagap niya na ang itong lalaking itong kanina lamang ay inoobeserbahan niya'y dito lamang pala niya matatagpuan sa loob ng male restroom. At bagaman may ideya siya sa pagpapaiwan ng lalaki sa parke, ang kumpirmasyon ng kaniyang akala ay lalo lamang gumulat sa binatilyo. Sa isipang naririto ito ngayon sa parke, titig na titig at takam na takam sa kanyang nakabuyangyang na pagkalalaki habang ang asawa nito'y walang kamuwang-muwang na umuwi sa bahay upang ipaghanda ng agahan ang lalaki'y isang dahilan upang mabilis na daluyan ng libog ang mga ugat ni Adonis.

"A-Anlaki..." dinig niyang bulong ng lalaki.

"Alin?" painosenteng tanong ni Adonis habang inoobserbahan ang takam na takam na hitsura ng lalaking may-asawa.

"... I-iyan... Iyang hawak mo... T-totoo ba iyan?" anang lalaki na walang kabalak-balak na bawiin ang pagkakatitig sa malambot na pagkalalaki ni Adonis.

Humarap si Adonis sa lalaki at panabay na marahas na hinaklit pababa ang kaniyang shorts at briefs hanggang kalagitnaan ng hita. Namaywang pa ito at saka lumiyad, tuluyan nang ibinuyangyang ang kaniyang pagkalalaking malambot na nakalaylay sa kanyang harapan. Lalo siyang nalilibugan habang nakikinita ang takaw na takaw na hitsura ng lalaking kanina lamang ay may kasamang babae - na pinaghihinalaan niyang asawa nito.

"Nasaan ang asawa mo?" kaswal na tanong ni Adonis, nais lamang kumpirmahin ang kaniyang hinala, subali't iginiling nito ang katawan dahilan upang umalog ang kaniyang kahabaan.

"N-nasa b-bahay na s-siguro..." sagot nito, tuliro. Saglit lamang na sinalubong ang mga mata ni Adonis bago muling ibinalik ang titig sa nakalaylay na kaangkinan ng binata.

"Gusto mo nito?" nakangising tanong ni Adonis.

Napasinghap muli ang lalaki at napaangat ang tingin sa guwapong mukha ni Adonis. Parang nag-aalinlangan ito at natatakot subali't naroon ang pag-asam na sana'y totoo ang kaniyang narinig. Pandalas na pagtango ang naging tugon nito kay Adonis na tila ba sabik na sabik.

"Lumapit ka dito... hindi mo maaabot ito kung andiyan ka..." tukso ni Adonis, malawak ang mapanuksong mga ngiti.

Nasa kilos ng lalaki ang wari'y naengkanto. Tumayo ito at dahan-dahang lumapit sa kinaroroonan ni Adonis, halata sa kilos nito ang nararamdamang matinding kaba at takot. Lingid sa kaalaman ni Adonis, hindi maubos-maisip ng lalaking ito na siya ay madalas nang ninanakawan ng sulyap at siya rin ang naging pangunahing dahilan kung bakit dumalas ang pagdi-jogging ng lalaking ito sa umaga. Bagaman kalaunan, nahikayat ding sumama ng asawa nito, hindi iyon naging sagabal sa kaniyang mga pagsilay kay Adonis.

Hindi rin alam ni Adonis na hindi ito ang unang pagkakasilay ng lalaking ito sa kaniyang kaangkinan. Aksidente lamang ang unang pagkakataon; totoong nagbabawas ito noon sa loob ng cubicle na nataon naman sa ikalawang pagbisita ni Adonis. Sa pagtayo nito, palibhasa'y may katangkaran, lampas ang mga mata nito sa pinto at aksidenteng nasilipan nito si Adonis... isang aksidenteng naging dahilan kung bakit inaraw-araw nito ang pananatili sa restroom... matiyagang hinihintay ang pagkakataong ito ngayon.

Wala naman sa hinagap ng lalaking ito na ang lalaking naging dahilan ng kaniyang aktibong sex life ay narito ngayon at inihahain ang pagkalalaking noon pa niya inaasam na mamasdan. Pagkalalaking naging bahagi ng kanyang mga panaginip at nagsilbing inspirasyon upang maging mas wild ang pakikipagkantutan niya sa asawa niya.

Sa isip-isip niya, "panaginip lang ba ito?"

Paano kung nananaginip lang siya? Paano kung tinutukso lang siya ni Adonis upang sa huli'y ipahiya lamang siya? Paano kung...

Hindi niya halos matandaan kung paanong lumipas ang mga sandali at ngayo'y lumuhod na siya sa harap ni Adonis at panay ang paglunok habang titig na titig sa pinong ugat ng malambot na kaangkinan ng binata. Kinapa-kapa niya ang kanyang sarili habang tila minememorya niya ang bawat himaymay ng laman ng kahabaan ng burat ni Adonis, pati ang bawa't hibla ng bulbol nito, pati na ang bawa't gatla at kulubot ng mamula-mula nitong bayag. Sinamyo niya ito at napapikit siya sa sarap na dulot ng bangong angkin lamang ni Adonis... bruskong-brusko... purong lalaki!

"Ba't di mo hawakan? Testingin mo kung totoo ba..." anyaya ni Adonis kahit na ang buong pokus ng nakatatandang lalaking ay sa kanyang pagkalalaki lamang.

Umangat ang kamay ng lalaki, halos awtomatikong bumalot ang mga daliri't palad nito sa katawan ng titi ni Adonis. Ang mainit na dampi ng palad nito sa manipis balat ng buhay na ugat ni Adonis ay nagbigay ng ibayong libog sa binata. Sa harap ng mga mata ng lalaki, unti-unting umunat ang burat ni guwapong binatilyo; sa pagkalinga ng mga palad ng lalaking pumipisil-lapirot sa tagdan niya, dahan-dahang tumayo ang higanteng pagkalalaki ni Adonis.

Pumanay ang pagsinghap at paglunok ng nakaluhod na lalaki habang pinagmamasdan ang unti-unting pagkabuhay ng isang napakalaking burat – isang eksperiyensang hindi pa niya nararanasan o maaaring maranasan pang muli sa tanang buhay niya.

Tuluyan na ngang tumigas ang titi ni Adonis habang hinahayaan niya ang lalaking nakaluhod sa ginagawa nito. Lumikha siya ng bastos at nakalilibog na mga ungol, dahil sa totoo lang, noon pa niya napapansin ang kaguwapuhan ng lalaking ito. Noon pa siya attracted dito kahit na pa may edad na ito at may kasama itong babae sa araw-araw nilang pagkikita sa parke.

Ikinanyud-kanyod ni Adonis ang titi sa nakabalot na palad dahilan upang mapapikit ang lalaking nakaluhod sa kanyang harapan at lalo pang pinanggigilan ang kanyang tarugong nagsimula na ngang maglaway.

Halos hindi na magpanagpo ang dulo ng daliri ng nakatatandang lalaki sa pagkakabalot sa katabaan ng katawan ng titi ng binata. Pinagsugpong din ng nakatatandang lalaki ang dalawang palad subali't ito'y hindi sapat upang makoberan ang kahabaan ng titi ni Adonis. Nakausli pa rin ang ikatlong bahagi ng katawan ng burat ng binatilyo, at ang namumulang ulo nito'y halos dalawang pulgada na lamang ang layo sa guwapong mukha ng nakatatandang lalaki.

"Ang laki naman nito, bata... 'tang-inang burat ito... aaaahhhh... wala pa sa kalahati ang akin... oooohhh..." wala na sa huwisyo ang lalaki at nagsimulang salsalin ang titi ni Adonis. Napapanganga ito – wari ba'y tinatantiya kung magkakasya sa bibig niya ang malaking ulo ng sundalong nandudura.

Nang may makitang malahamog na paunang-katas sa hiwa ng pagkalalaki ni Adonis, inilabas nito ang dila. Marahan ang proseso ng pagdidikit ng basa nitong dila sa ulo ng titi Adonis. Napasinghap si Adonis at nasarapan sa sensasyong dulot ng dila ng lalaki. Kaya pasabunot niya itong kinabig dahilan upang pumasok ang ulo ng titi niya sa nakanganga nitong bibig. Nakita ni Adonis na halos tumirik ang mga mata ng lalaki na wari ba'y nasapian ng masamang espiritu.

Halos mabaliw si Adonis sa ibayong sensasyon ng bibig ng lalaki. Marunong itong maglaro. Halatang sanay sa kanyang ginagawa. Habang dinadama niya ang bihasang paglalaro ng dila, labi at kabuuan ng bibig nito sa kaniyang titi, saka lang naisip ni Adonis na marahil ito ang talagang dahilan kung bakit nagpaiwan pa ito sa parke. Para makatsupa... para makapagnakaw ng lakas ng kapwa niya lalaki... para mag-take ng kaniyang protein shake bilang breakfast! "Pang-ilan na kaya ang titi ko sa mga natsupa na niya sa loob ng restroom na ito?" tanong ni Adonis sa kaniyang sarili.

"Sige... tsupain mo ako... ang sarap ng bibig mo. Putang ina ka! Ang sarap-sarap mong tsumupa. Ang galing mo... yes... sige pa... supsupin mo pa..." tila mababaliw na anas ni Adonis habang panay na ngayon ang pagtaas baba ng ulo ng nakatatandang lalaki. Ang obscure na pagkakanganga nito ang halos magpabaliw kay Adonis. Pakiramdam niya, halos mawarak ang mga gilid ng bibig ng may-asawa. Pero nagpupursigi pa rin itong matanggap kahit man lamang ang ulo ng kanyang burat habang ang mga kamay nito'y panay na ang pagbayo sa tagdan ng kanyang pagkalalaki. Panay ang mga ungol at malalaswang mga anas.

"Huwag mong pasayaran ng ngipin," banta ni Adonis, "kungdi sa puwit kita titirahin..."

Nanlaki ang mga mata ng lalaki. Tila kasi imposible ang ipinagagawa sa kanya ni Adonis. Pero sinubukan niya ang sumunod. Pamaya-maya'y tinapik ni Adonis ang mga kamay nito. Naramdaman ng lalaki ang senyales at bumitiw. Isang matinding ayuda ang binitiwan ni Adonis, at sa kanyang pagkanyod, naramdaman niyang nabilaukan ang lalaki. Mahigpit itong napakapit sa dalawang hita niya kaya hinigpitan din ni Adonis ang pagkakasabunot sa buhok nito. Hindi ito makagalaw at naluha ito – sadyang nahirapan sa kalakihan ng ulo ng burat ni Adonis na ngayo'y nahihimlay sa gitna ng kaniyang lalamunan. Piniga-piga ng lalaki ang hita ni Adonis, senyales na nahihirapan ito sa ginagawa subali't walang pakialam si Adonis at pinanatili lamang ang pagkakabaon hanggang sa pakiramdam niya'y nanghina ang mga kamay ng lalaki.

Noon siya marahang humugot at kasunod noon ay nagdadahak ang lalaki at hinang-hinang napasaldak sa paupo. Pinagmasdan lang ni Adonis ang titi niyang basang-basa ng laway. Ni hindi niya pinansin ang panlalambot at pagduruwal ng guwapong may-asawa. Aniya sa sarili, "ginusto mo ang titi ko, pangatawanan mo!"

Sinimulan niyang batihin ang sarili at sinubunutan ang lalaki. "Nganga!" utos nito.

Ngumanga ang lalaki at pumikit. Tumulo ang luha nito sa magkabilang pisngi at halatang hindi pa nakaka-recover at nanghihina pa.

Marahas na binayo ni Adonis ang kaniyang nagngangalit na pagkalalaki. "Sa bibig mo ako magpapalabas at gusto kong lunukin mo ang lahat ng tamod ko... wala kang ititira... sasairin mo ang lahat ng tamod ko. Wala kang iluluwa, wala kang idudura, wala kang isusuka... naiintindihan mo?" nanggigigil na anas ni Adonis na sa kanyang pananalita'y tila nalukuban na ang buong pagkatao niya ng ibayong kalibugan.

Panay lamang ang paghingal at pagsinghap ng lalaki kahit pandalas na ang pagdaloy ng luha nito. Kahit na nahihirapan sa kaniyang sitwasyon at nakakaramdam na siya ng panlalambot at pagkahapo, pinanatili niya ang pagkakanganga ng bibig. Sa kalooban niya, may kakaibang kasiyahan siyang nararamdaman lalo ngayo't naririnig niya ang tinig ni Adonis na tila ba isang napakagandang tinig na pumapaimbulog sa kalawakan.

Nalalasahan pa ng nakatatandang lalaki ang konkoksiyon ng paunang-katas ni Adonis – maalat-alat, manamis-namis, maasim-asim, mapait-pait. Subali't para sa kanya, ito ang pinakaasam niyang matikman, ito ang pinakamasarap na katas. Wala nang hihigit pa sa inaasam niya: ang tamod ng lalaking hindi man niya kilala sa pangalan subali't matagal nang namumuhay sa kaniyang mga panaginip... at ang pangyayari ngayon, kung isa nga lamang bang panaginip, mas mamarapatin pa niyang magpakalunod sa linamnam ng bawa't sandali at sana'y huwag nang matapos.

Pumikit ang lalaking nakasaldak sa sahig. Dama niya ang pagkakangawit ng kanyang panga sa kaniyang pagkakanganga; gayundin ang mariing pagkakasabunot sa mga hibla ng kanyang buhok. Tiniis niya ang lahat ng iyon sapagka't alam niya, nalalapit na ang pagsargo ng tamod ng humihingal na binatilyo sa kanyang harapan.

Papalakas na ng papalakas ang mga ungol na lumalabas sa bibig ni Adonis. Papabilis na rin ng papabilis ang ritmo ng kanyang pagbayo. Sa bawat paimbulog ng kanyang mga angil, halinghing, ungol at singhap, tila sumasabay ang tibok ng puso ng lalaking nakanganga sa kanyang harapan.

"Matitikman ko na... malapit na... malapit na malapit na... ang pinakaaasam kong katas... matitikman ko na!!!" pangako nito sa kaniyang sarili.

Nang haklitin muli pahila ni Adonis ang mga buhok ng lalaki, senyales na ito. Napaangat ang puwit ng lalaki at sinalubong ng nakangangang bibig ang ulo ng galit na galit na tarugo ni Adonis.

"Magpakalasing ka! Wala kang dapat sayangin! Ubusin mo lahat iyan at wala kang ititira! Tandaan mo iyan!" pagbabanta ni Adonis na tila aliping pinakinggan ng lalaking walang habas na sumupsop muli sa ulo ng burat ng binatilyo.

"Aaaaahhhhhhhhhhhhhh!!! Putang ina kaaah!!!!! Sino ka man, ang sarap moooohhh.... ang sarap-saraaap!!! Kainin mo lahat ang tamod kooooh!!! Ingh! Ingh! Inggggghhhhhh!" halos mabaliw si Adonis sa ibayong kiliti at sa isang loob ng bibig ng nakatatandang lalaki, sumargo ang kanyang masaganang katas. Halos mahirinan ang nakatatandang lalaki at pinandalas niya ang paglunok sa bawat puslit ng katas ni Adonis. Nilunok niya ang lahat ng kaniyang makakaya nguni't sadyang masabaw ang binata at may tamod pa ring naglandas sa gilid ng bibig niya at dumaloy sa kanyang baba.

Panay ang hingal ni Adonis habang ang lalaki'y hindi magkamayaw sa kanyang paglunok. Inaamin niya, hindi pa siya nakaranas ng pagbaha ng tamod sa kanyang bibig kahit na mangilan-ngilan na rin ang kaniyang natsupa. Pinilit niyang inumin ang lahat-lahat. Lunok – hingal – lunok – hingal – lunok... hanggang sa pakiwari niya'y wala nang lalabas pa sa napakalaking burat na iyon.

Sinipsip pa niya at piniga ng mainam ang pinakatagdan ng pagkalalaki ni Adonis upang masaid ang lahat ng katas. Gaya nga ng utos sa kanya ng binatilyo, wala siyang dapat itira. Ilang sandali pa, iniluwa na niya ang titi ni Adonis hindi dahil gusto niyang gawin iyon. Ginawa lang niya iyon upang magawang pahirin ng kaniyang daliri ang mga kumawalang tamod sa gilid ng kaniyang labi at nakangiti siyang tumingala upang ipakita sa binatilyong hindi nga niya sasayangin kahit na ang mga nagpumilit na kumawalang katas.

"Hmmm..." napangisi si Adonis sa nakita, "very good... very good... mukhang sarap na sarap ka, ah."

Tumango ang lalaki at muling napasaldak paupo sa sahig at huminga ng napakalalim. Saka lang inayos ni Adonis ang sarili at iniwan ang may-asawang lalaking nanghihina sa sahig... nanghihina nguni't malawak ang mga ngiti sa labi.